Αυτή είναι η αρχή της καριέρας ενός καλλιτέχνη που κέρδισε αυτήν την Τρίτη το Βραβείο Velázquez, την επίσημη μεγάλη διάκριση –από το Υπουργείο Πολιτισμού– στον τομέα της πλαστικής τέχνης, προικισμένη με 100.000 ευρώ. Είπε ότι τόνισε την «διευρυμένη πορεία του καλλιτέχνη ως καλλιτέχνη πολυμέσων», «πρωτοπόρο στη χρήση των νέων τεχνολογιών από τη δεκαετία του ’70». Κάποια «δύσκολα» χρόνια στα οποία ένιωθε ότι η τέχνη του «δεν ήταν καλά κατανοητή». «Ήμασταν περίεργοι τότε», παραδέχεται, «αλλά οι νέες τεχνολογίες με γοήτευσαν και έμεινα εκεί».

Από τα χρόνια του στο Σικάγο θυμάται τη δουλειά του με την πρώτη έγχρωμη φωτοτυπία στον κόσμο. «Ο εφευρέτης του μηχανήματος ήρθε για να δει πώς το χρησιμοποιήσαμε ως δημιουργικό εργαλείο», λέει. Τα μέσα της δεκαετίας του εβδομήντα επέκτεισαν την εκπαίδευσή τους στο Corcoran School of Art στην Ουάσιγκτον DC «Εδώ ήταν η πρώτη μου φεμινιστική δουλειά, ξεκινώντας από μια είδηση ​​για τα βασανιστήρια των γυναικών στο καθεστώς Πινοσέτ. Ζήτησα από τον εαυτό μου τη φαλλοκρατική βία κατά των γυναικών που νοιάζονταν για τον πατέρα μου και μαζί τους δημιούργησα ένα έργο με το οποίο μπορώ να θεωρήσω τον εαυτό μου έναν από τους πρωτοπόρους στη φεμινιστική τέχνη».

60 μεμονωμένα δείγματα

Γεννήθηκε το 1977 και εκτέθηκε στη γκαλερί Bilbaín Aritza, που ίδρυσε και σκηνοθέτησε ο Sol Panera. Ήταν η πρώτη του έκθεση μετά την επιστροφή του στην Ισπανία. «Ένας από τους καθηγητές μου στην Academia de la Gran Vía, ο Alfonso Ramil, μου είπε: «Ποτέ δεν έφτασες σε αυτό αν δεν έχεις ανέβει».

Επτά χρόνια αργότερα, με το έργο του στο εργοστάσιο Harino Panadera στην Irala, είχε με τα τεχνολογικά του μέσα, στο κτίριο Ilgner στο Barakaldo, την ιστορία του αδειάσματος και της κατεδάφισης του συνόλου των κτιρίων, των μηχανημάτων και των εγγράφων της εταιρείας. Έφτασε να έχει 1.000 υπαλλήλους και μονοπώλιο ψωμιού στην Μπιζκάια. «Στα έγγραφα υπήρχε η μνήμη των εργαζομένων, με τα αντίγραφα των οικογενειακών τους βιβλίων και το διοικητικό συμβούλιο. Ήταν μια έρευνα στον κόσμο της βιομηχανίας στη χώρα των Βάσκων. Ποιος το ανέβασε; Δεν έχω καμία αμφιβολία: οι μετανάστες εργάτες».

Με δουλειά σε πολλά μουσεία και συλλογές, ο González έχει πραγματοποιήσει περισσότερες από 60 ατομικές και 150 ομαδικές εκθέσεις, με παρουσία στη Μπιενάλε της Βενετίας, στο Museo Nacional Centro de Arte Reina Sofía, στο Tabacalera (Μαδρίτη) και στο Κέντρο Σύγχρονου Πολιτισμού της Βαρκελώνης ( CCCB).