Το Εθνικό Μουσείο Πράδο απέκτησε έναντι 600.000 ευρώ ένα εξαιρετικό έργο του Ιταλού ζωγράφου Paolo de San Leocadio, ενός γνωστού καλλιτέχνη που πέθανε στη Βαλένθια γύρω στο 1520, την πόλη όπου έζησε και όπου ανέπτυξε μεγάλο μέρος της ζωγραφικής του παραγωγής.
Πρόκειται για μια «Προσευχή στον Κήπο» απαράμιλλης τεχνικής ποιότητας, της οποίας ο χρωματικός πλούτος και ο πλούτος του τοπίου θυμίζουν τα έργα του Mantegna από τη δεκαετία του 1950. Η συμπερίληψη αυτού του πίνακα στη συλλογή του Prado σημαίνει ότι τα τρία έργα που αποδίδονται στον καλλιτέχνη που κατέχει το ίδρυμα: «Η Παναγία του Ιππότη της Μοντέσα», που αγοράστηκε το 1919 με λαϊκή συνδρομή, και τα πάνελ του «La Dolorosa». . και το «El Salvador», το οποίο μπήκε στην Εθνική Πινακοθήκη ως μέρος της κληρονομιάς της Bosch.
Ο Paolo de San Leocadio (Reggio Emilia, 10 Σεπτεμβρίου 1447 – Βαλένθια, περίπου 1520), ζωγράφος ιταλικής καταγωγής, ανέπτυξε μεγάλο μέρος της δραστηριότητάς του στη Βαλένθια και συνέβαλε στην εισαγωγή της Αναγέννησης στην πόλη. Στο Μουσείο Καλών Τεχνών της Βαλένθια, για παράδειγμα, σώζονται έργα του όπως το έργο «Η Παναγία και το παιδί με τον Άγιο Ιωάννη». Ομοίως, οι τοιχογραφίες του καθεδρικού ναού της Βαλένθια ξεχωρίζουν στην καλλιτεχνική του παραγωγή, που βρίσκονται πάνω από τον κύριο βωμό και ανακαλύφθηκαν κατά τις εργασίες αποκατάστασης το 2004 πίσω από μια μπαρόκ κατασκευή που τις έκρυβε. Σύμφωνα με τους ειδικούς, το San Leocadio πραγματοποίησε αυτό το έργο για εννέα χρόνια, μαζί με τον Francesco Pagano. Οι πιο σημαντικές τοιχογραφίες είναι εκείνοι οι μουσικοί άγγελοι του Valencian Seo που έχουν χαρακτηριστεί ως το αριστούργημά του.
Υπό αυτή την έννοια, αυτή η «Προσευχή στον κήπο», μια ελαιογραφία σε ξύλο διαστάσεων 161 x 121,5 εκατοστών, αγοράστηκε για 600.000 ευρώ από την γκαλερί Bernat. Σύμφωνα με τους υπεύθυνους της Πινακοθήκης της Μαδρίτης, οι Αμερικανοί Φίλοι του Μουσείου Πράδο συνεισέφεραν 300.000 ευρώ για την αγορά αυτού του έργου, ίσο με το 50% του ποσού.
Διαμάχη με έναν ακόμη Πάολο από το Σαν Λεοκάντιο
Συμβαίνει ότι πριν από λίγους μήνες ένα κομμάτι υπογεγραμμένο από τον συγγραφέα που έχει τώρα αυξήσει τη χρηματοδότηση του Prado ήταν αντικείμενο διαμάχης. Το 2021, οι συμμετοχικοί προϋπολογισμοί της Generalitat προέβλεπαν, μετά από πρόταση της ένωσης Φίλων του Μουσείου Καλών Τεχνών της Βαλένθια, την απόκτηση του «Cristo Portacruz», από τη San Leocadio. Το κόστος της αγοράς υπολογίστηκε στις 275.000 ευρώ. Η λαϊκή ψηφοφορία ενέκρινε την πρωτοβουλία και η επιχείρηση, που χρεώθηκε στους περιφερειακούς προϋπολογισμούς του 2022, ξεπέρασε τη γνώμη της Advocacy and Intervention της Generalitat. Έγκριση δόθηκε αλλά το πάνελ της Αναγέννησης δεν αποκτήθηκε από τη Γενική Διεύθυνση Πολιτισμού και Κληρονομιάς του Τμήματος Πολιτισμού. Και μια δοκιμή που έχει εγκριθεί δεν έχει προχωρήσει ακόμη.
Και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τα έργα που αποδίδονται στον Paolo de San Leocadio, έναν Ιταλό ζωγράφο που έζησε στη Βαλένθια από το 1472 και μετά, είναι πολύ λιγοστά.
Τα έργα που αποδίδονται στον Paolo de San Leocadio είναι πολύ λιγοστά.
Σύμφωνα με το Μουσείο Πράδο, ο Paolo de San Leocadio ανέπτυξε μεγάλο μέρος της δραστηριότητάς του στη Βαλένθια και βοήθησε στην εισαγωγή της Αναγέννησης στην πόλη. «Με σπουδές στη Φεράρα-Πάντοβα, αν κρίνουμε από το ύφος των πρώτων έργων που του αποδίδονται, πρέπει να γνώριζε και τη βενετσιάνικη ζωγραφική του Μπελίνι. Χάρη στην προστασία του καρδινάλιου Rodrigo de Borja – του μελλοντικού Πάπα Αλέξανδρου VI – έφτασε στη Βαλένθια το 1472 μαζί με τον Ναπολιτάνο ζωγράφο Francesco Pagano. Η καλύτερη μαρτυρία για τη φήμη που απέκτησε με τη ζωγραφική του είναι, αναμφίβολα, το έγγραφο που χρονολογείται στην Καστεγιόν το 1490 με αφορμή την εκτέλεση του βωμού του κύριου βωμού του καθεδρικού ναού -δυστυχώς εξαφανίστηκε-, στο οποίο ο Paolo de San Ο Leocadio περιγράφεται ως ο πιο επίσημος ζωγράφος στην Ισπανία», περιγράφει ο καλλιτεχνικός χώρος.