Ο ειδικός των τάσεων Sahil Bloom, συγγραφέας του ιστολογίου Το χρονικό της περιέργειας, επισημαίνει ότι ένα από τα μυστικά του Steve Jobs για να έχει ανατρεπτικές ιδέες ήταν να περπατάει καθημερινά και συνειδητά. Μέσα στο εμβληματικό κυκλικό κτίριο της εταιρείας Cupertino, στην πραγματικότητα, υπάρχουν περισσότερα από 9.000 δέντρα και πολλά μονοπάτια για να δουλέψει η δημιουργικότητα. Η σύνδεση αυτής της γλυκιάς και υγιούς σωματικής δραστηριότητας με την ψυχική γονιμότητα δεν είναι κάτι καινούργιο. Ήδη στην αρχαία Ελλάδα…
Εγγραφείτε για να συνεχίσετε την ανάγνωση
Διαβάστε χωρίς όρια
Ο ειδικός των τάσεων Sahil Bloom, συγγραφέας του ιστολογίου Το χρονικό της περιέργειας, επισημαίνει ότι ένα από τα μυστικά του Steve Jobs για να έχει ανατρεπτικές ιδέες ήταν να περπατάει καθημερινά και συνειδητά. Μέσα στο εμβληματικό κυκλικό κτίριο της εταιρείας Cupertino, στην πραγματικότητα, υπάρχουν περισσότερα από 9.000 δέντρα και πολλά μονοπάτια για να δουλέψει η δημιουργικότητα. Η σύνδεση αυτής της γλυκιάς και υγιούς σωματικής δραστηριότητας με την ψυχική γονιμότητα δεν είναι κάτι καινούργιο. Ήδη στην αρχαία Ελλάδα ο Αριστοτέλης είχε ιδρύσει την Περιπατητική σχολή, που μπορεί να μεταφραστεί ως «πλανόδιος», γιατί αυτός ο φιλόσοφος και δάσκαλος έδινε τα μαθήματά του περπατώντας. Ανάμεσα στους σύγχρονους φιλοσόφους που υιοθέτησαν αυτή την καλή συνήθεια, διάσημη είναι η περίπτωση του Καντ, ο οποίος περπατούσε κάθε απόγευμα από τις πέντε έως τις έξι ακριβώς, ακολουθώντας πάντα την ίδια διαδρομή. Μετά κλείνονταν στο γραφείο του για να γράψει τι είχε σκεφτεί. Από την πλευρά του, ο μυθιστοριογράφος Χαρούκι Μουρακάμι, πρόσφατα βραβευμένος με το Βραβείο Λογοτεχνίας της Πριγκίπισσας της Αστούριας, εξομολογείται στο δοκίμιό του Για τι μιλάω όταν μιλάω για γράψιμο; ότι το να κινεί το σώμα του καθημερινά για περισσότερες από τρεις δεκαετίες τρέφει τη φαντασία του, τόσο που δεν μπορεί να καθίσει να γράψει χωρίς αυτή την πρακτική.
Από αυτή την άποψη, η νευροεπιστήμονας Sara Teller εξηγεί στο τελευταίο της βιβλίο ότι, μεταξύ πολλών άλλων πλεονεκτημάτων για τον εγκέφαλο, η κίνηση του σώματος αυξάνει το BDNF, μια πρωτεΐνη που προάγει το σχηματισμό νέων νευρώνων και συνδέσεων, που διεγείρει τη μάθηση και τη μνήμη. Για να επιβεβαιωθεί αυτό, μια μελέτη του 2014 από το Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, όπως αναφέρεται από τον Bloom, διερεύνησε τι συνέβη με 176 συμμετέχοντες κατανεμημένους σε διαφορετικά περιβάλλοντα σκέψης. Το συμπέρασμα ήταν ότι όσοι περπάτησαν παρουσίασαν σε επόμενες δοκιμές μέση αύξηση της δημιουργικότητας κατά 60% σε σύγκριση με όσους κάθονταν. Αυτό το αποτέλεσμα επιβεβαιώνει την παρατήρηση που έκανε τον 19ο αιώνα ο συγγραφέας HD Thoreau, ο οποίος δήλωσε: «Τη στιγμή που τα πόδια μου αρχίζουν να κινούνται, οι σκέψεις μου αρχίζουν να ρέουν, σαν να είχα απελευθερώσει ένα ρεύμα στο κάτω μέρος και κατά συνέπεια θα ρέουν νέα ελατήρια στο πάνω».
Για να τροφοδοτήσετε αυτές τις πηγές, αρκεί 30 λεπτά περπάτημα στο ύπαιθρο την ημέρα. Ωστόσο, για να προχωρήσουμε πέρα από τη σωματική άσκηση και να τη μετατρέψουμε σε δημιουργική παρόρμηση, πρέπει να πληρούνται δύο προϋποθέσεις: πρέπει να απενεργοποιούμε τις τηλεφωνικές ειδοποιήσεις, καθώς η βόλτα δεν θα είναι γεμάτη πρωτότυπες ιδέες, αν προσέχουμε τα email, τα μηνύματα και τις ειδοποιήσεις. . Πρόκειται για τη δημιουργία ενός χώρου αποσύνδεσης ώστε να προκύψει το νέο και, δεύτερον, είναι απαραίτητο να εγκαταλείψουμε τα ακουστικά. Για τον ίδιο λόγο. Αν ακούσουμε α podcast ή ένα ηχητικό βιβλίο, το μυαλό ουσιαστικά θα λάβει αυτό το περιεχόμενο και δεν θα δημιουργήσει ιδέες από μόνο του. Οι ειδικοί στη δημιουργικότητα προτείνουν ακόμη και να κάνετε χωρίς μουσική. Αν χρειάζεται να χαλαρώσουμε, θα πρέπει να επιλέξουμε οργανικά τραγούδια, διαφορετικά η προσοχή μας θα πάει στο τι λένε οι στίχοι.
Στο δοκίμιό του Έπαινος του περπατήματος, Ο Shane O’Mara επισημαίνει ότι οι άνθρωποι που περπατούν είναι πιο χαρούμενοι και λιγότερο επιρρεπείς στην κατάθλιψη από εκείνους που έχουν μια πιο καθιστική ρουτίνα. Εκτός από αυτά τα οφέλη της διάθεσης, αυτός ο καθηγητής Πειραματικής Έρευνας Εγκεφάλου στο Trinity College του Δουβλίνου υποστηρίζει: «Αν θέλουμε να ενθαρρύνουμε πιο ελεύθερες μορφές δημιουργικής γνώσης, πρέπει να σηκώσουμε τους ανθρώπους από τα θρανία τους, μακριά από την οθόνη και να αρχίσουμε να κινούμαστε». Υπό αυτή την έννοια, η συγγραφέας Rebecca Solnit επισημαίνει ότι το να μην υπάρχουν δάση κοντά, όπως ο Thoreau, δεν πρέπει να αποτελεί δικαιολογία για να μην περπατάς, αφού ακόμη και ένα αστικό περιβάλλον είναι ένα διεγερτικό τοπίο. Όπως αναφέρει στο βιβλίο του Wanderlust: μια ιστορία περπατήματος: «Μια πόλη είναι μια γλώσσα, μια αποθήκη δυνατοτήτων και το περπάτημα είναι η πράξη της ομιλίας αυτής της γλώσσας, της επιλογής μεταξύ αυτών των δυνατοτήτων».
Πολλοί άνθρωποι χρησιμοποιούν μια εφαρμογή στο κινητό τους τηλέφωνο για να ολοκληρώσουν 10.000 βήματα την ημέρα για να διατηρήσουν το σώμα και το μυαλό τους σε φόρμα. Ωστόσο, μια μελέτη που πραγματοποιήθηκε σε 226.000 άτομα που επικαλείται το BBC δείχνει ότι ακόμη και 4.000 βήματα την ημέρα αποφέρουν σημαντικά οφέλη για την καρδιαγγειακή μας υγεία. Τώρα ξέρουμε ότι το περπάτημα, εκτός από το ότι ίσως σώζει τη ζωή μας, είναι ένας εξαιρετικός τρόπος για να ξεφύγουμε από τον ψυχικό λήθαργο και να προωθήσουμε έναν νέο τρόπο σκέψης.
Η μεγαλύτερη βόλτα
— Αφού διάβασαν την ιστορία ενός ζευγαριού που είχε διασχίσει τις Ηνωμένες Πολιτείες με τα πόδια, το ζευγάρι, η Jenn Baljko και ο Lluís L. Bayona, αποφάσισε να κάνει έναν περίπατο άνω των 16.000 χιλιομέτρων, από την Μπανγκόκ στη Βαρκελώνη. Ήταν 955 μέρες.
— Το εγχείρημα δεν ήταν χωρίς δυσκολίες: από επιθέσεις σκύλων σε χώρες όπου είχαν δυσκολίες με τις βίζες, αφού δεν είχαν αρκετές ημέρες για να περάσουν με τα πόδια. Η σχέση του ζευγαριού πέρασε επίσης σκαμπανεβάσματα και έπαιξαν χωριστούς ρόλους.
— Η εμπειρία σας, που θα ειπωθεί σύντομα σε ντοκιμαντέρ, δείχνει ότι ένα από τα αξιοθέατα του περπατήματος είναι η αλληλεπίδραση. Αυτό είναι επίσης θρεπτικό για τη δημιουργικότητα.
Ο Francesc Miralles είναι συγγραφέας και δημοσιογράφος ειδικός στην ψυχολογία.