Κάρλο Βισέντε (Σαραγόσα, 24 ετών) είναι ο πιο επιθυμητός ποδοσφαιριστής σε ολόκληρη τη Β’ Κατηγορία. Όπως αναφέρει η Relevo, η Βαλένθια και η Χετάφε βρίσκονται στην pole position επειδή ενσωμάτωσαν τον εξτρέμ της Racing de Ferrol τον Ιανουάριο, ο οποίος εξέπληξε στα πρώτα του ματς στην κατηγορία: σημείωσε τρία γκολ, μοίρασε τέσσερις ασίστ και εξέπληξε τον εαυτό του με τις υπερχειλίσεις και τα βάθη του. Πριν λάβει το βραβείο ως καλύτερος παίκτης στο Group 1 της Πρώτης Ομοσπονδίας στις 22/23 στα AFE Awards, που μοιράστηκε με τον Sergio Arribas, ο επιθετικός ήταν παρών στο Relevo για να μιλήσει για το μέλλον του… και τη στιγμή της ομάδας του Cristóbal:Είπα από την αρχή ότι ονειρεύομαι τα πλέι οφ«Η ρήτρα του είναι 600 χιλιάδες ευρώ και τουλάχιστον δώδεκα σύλλογοι τον έχουν ζητήσει.
Το όνομά σου είναι στα χείλη όλων, ξεχωρίζεις κάθε Σαββατοκύριακο, η Racing είναι κοντά στην έκτη θέση… Πώς νιώθεις;
Δεν μπορώ να παραπονεθώ (χαμογελάει). Είμαι στην καλύτερη στιγμή της καριέρας μου, χωρίς αμφιβολία. Τα πράγματα πάνε καλά για μένα και την ομάδα και νιώθω πολύ άνετα στην πόλη από τότε που έφτασα. Επίσης το γεγονός ότι ο αδερφός μου (με τον οποίο είναι πολύ δεμένος, παίζει στη Μιράντες) είναι σε ομάδα της Β’ κατηγορίας με κάνει πολύ χαρούμενο.
Περίμενες να φτάσεις σε αυτά τα επίπεδα τόσο νωρίς στην ντεμπούτο σου σεζόν στη Β’ Κατηγορία;
Ειλικρινά… Θεωρώ τον εαυτό μου πολύ φιλόδοξο άτομο και πάντα πιστεύω ότι είμαι στο ύψος της αποστολής. Οι ικανότητές μου είναι αυτές που είναι. Ήξερα ότι θα ήταν δύσκολο, ότι θα ήταν περίπλοκο, αλλά πάντα είχα αυτή την αυτοπεποίθηση. Πάντα πίστευα ότι μπορούσα να τα πάω καλά στη δεύτερη κατηγορία. Και προς το παρόν νομίζω ότι θα το αποδείξω.
Φαίνεται ότι δεν προσέξατε το άλμα από την Α’ Ομοσπονδία…
Ναι, ναι, ναι, το πρόσεξα. Πάντα λέω ότι οι κατηγορίες υπάρχουν για κάποιο λόγο. Υπάρχει ένα άλμα, ποιοτικά και κυρίως σε φυσικό επίπεδο. Στα πρώτα παιχνίδια ομολογώ ότι δυσκολεύτηκα λίγο να προσαρμοστώ, δεδομένου του ντεμπούτου μου, γιατί η ομάδα ήταν 15 χρόνια στη Β’ Κατηγορία… Τώρα δεν το υποφέρουμε πια.
Η Racing είναι έβδομη, τέσσερις βαθμούς από την απευθείας άνοδο και έναν από τα play-offs. Θα μπορούσατε να το φανταστείτε;
Θα μπορούσα να σου πω όχι, αλλά το καλοκαίρι, σε συνέντευξή μου στο TVG, είχα ήδη πει ότι φιλοδοξώ στα πλέι οφ. Και συνεχίζω να το συντηρώ. Είμαι πολύ φιλόδοξος και σίγουρος για τις ικανότητες της ομάδας. Έχουμε προσωπικό και, πάνω απ’ όλα, ένα ιδανικό περιβάλλον για να κάνουμε τα πράγματα καλά. Προφανώς ονειρεύομαι τη φάση της προώθησης.
Για όσους δεν σε γνωρίζουν… Πώς ήταν τα ξεκινήματά σου στο ποδόσφαιρο;
Πάντα έπαιζα σε διαφορετικές ομάδες της πόλης μου με τον αδερφό μου, διασκεδάζοντας με τους συναδέλφους μου και έφτασα στη Ρεάλ Σαραγόσα πολύ αργά. Ξεκινήσαμε μαζί όταν μόλις είχαμε κλείσει τα 18, την τελευταία μας νεανική σεζόν. Ανεβαίνοντας στην εφεδρική ομάδα ήταν η πρώτη φορά που κατάλαβα ότι αυτό ήταν ένα σοβαρό πράγμα και ότι, στο μέλλον, θα μπορούσα να αφοσιωθώ σε αυτό. Δεν το είχα σκεφτεί ποτέ με αυτόν τον τρόπο. Έζησα επίσης πολύ κοντά το ντεμπούτο του αδελφού μου με την πρώτη ομάδα στο Copa del Rey. Είναι πράγματα που σε κάνουν να καταλάβεις ότι, σιγά σιγά, μπορείς να φτάσεις σε αυτό που θέλεις.
Πέρασες μόνο δύο σεζόν (2018-2020) στη Σαραγόσα. Γιατί δεν συνέχισες εκεί;
Λοιπόν… Έχω μια βεβαιότητα: κάθε παίκτης έχει τις στιγμές του, την πορεία του και τον τρόπο που μεγαλώνει. Ήρθε μια στιγμή που και εμείς και ο σύλλογος αποφασίσαμε να πάρουμε άλλο δρόμο. Ήταν κάτι που με έκανε να ωριμάσω πολύ. Ίσως χωρίς αυτό δεν θα ήμουν εδώ τώρα. Θα ήμουν στο ύψος της αποστολής αν η Σαραγόσα μου είχε δώσει την ευκαιρία; Ίσως ναι και θα μπορούσε να είχε μεγαλώσει από εκεί, αλλά ξέρω μόνο το μονοπάτι που ακολούθησα. Αυτό ήταν που ένιωσα καλά και είμαι χαρούμενος που το πέρασα.
Δηλαδή… Η Σαραγόσα δεν ήθελε να σε ανανεώσει;
Έχει αλλάξει το σκηνικό, πολλοί άνθρωποι έχουν φύγει και ούτε από την πλευρά του συλλόγου ούτε από την πλευρά μας έγινε αυτό αίσθηση να θέλει να συνεχίσει. Νιώσαμε ότι δεν θα μας έδιναν την ευκαιρία. Ήταν ώρα να φύγω.
Είναι αλήθεια ότι ακόμα δεν ξεχώριζες και πολύ τότε;
Μάλλον όχι. Το Τρίτο από πριν ήταν πολύ διαφορετικό από το Δεύτερο Β. Η έκρηξή μου άργησε, αλλά είμαι ευγνώμων που έγινε έτσι.
Στη συνέχεια, το καλοκαίρι του 2020, πήγες στο Nastic και κράτησες μόλις δύο μήνες. Τι συνέβη?
Υπέγραψα τις τελευταίες μέρες… και ήταν η χειρότερη εμπειρία μου. Όχι για την πόλη ή για τον σύλλογο, απολύτως, αλλά για κάτι πιο προσωπικό: ήταν η πρώτη φορά που έφυγα από το σπίτι, το να φτάσω στο τέλος της προετοιμασίας σε κάνει λίγο πιο έξω από την ομάδα, δυσκολεύοντας την να μπεις… σε ευχαριστώ κι εγώ γιατί χωρίς αυτό το ραβδί δεν θα ήμουν ούτε εδώ. Είναι αυτό που με έκανε να ωριμάσω περισσότερο στην καριέρα μου, σε κάνει να δεις την πραγματικότητα του τι είναι ζωή. Ξεκίνησα με το υποκατάστημα (La Pobla de Mafumet) για να ανεβάσω το ρυθμό, ή τουλάχιστον αυτό ήταν το σχέδιο, αλλά ψυχικά δεν ένιωθα άνετα. Και είπα, «Μέχρι εδώ». Αποφάσισα να φύγω και πέρασα ενάμιση μήνα προπονήσεις με τον Teruel μέχρι να ανοίξει η χειμερινή μεταγραφική περίοδος. Μετά υπέγραψα για την Ejea και τα πράγματα άρχισαν να κυλούν ξανά.
Δεδομένης αυτής της κακής εμπειρίας, αποφάσισες να επιστρέψεις στο σπίτι.
Ετσι. Επιπλέον, εκείνη την περίοδο, ο Ετζέα προπονούνταν στη Σαραγόσα. Από εκεί και πέρα όλοι ξέρουν τι συνέβη.
Σε ποιο σημείο φτάνει το κλικ του Carlos Vicente;
Στην Καλαχόρα, την επόμενη χρονιά (20/21). Η ολική αλλαγή του τσιπ, του να πεις «αυτό είναι και πρέπει να το δουλέψω», συνέβη εκείνη τη στιγμή μεταξύ του Nàstic και του Ejea. Αλλά όταν σκέφτομαι ότι ανακαλύπτω ποιο είναι το στυλ παιχνιδιού μου και ποιες είναι οι δυνατότητές μου, είναι στην Calahorra.
Αυτό έγινε μόλις πριν από δύο σεζόν… Σκόραρες 11 γκολ, αλλά είχες και περιόδους αλλαγής.
Ξεκίνησα ως βασικός, αλλά από την αρχή του δεύτερου γύρου μέχρι τη μέση ήμουν αναπληρωματικός για 10 αγώνες. Εκείνη τη στιγμή ήξερα ότι ήμουν αναπληρωματικός, αλλά είχα την ίδια επιθυμία. Δεν άφησα τον εαυτό μου να πέσει. Κάθε φορά που μου έδινε την ευκαιρία ο προπονητής έβγαινα έξω με θεαματικό κίνητρο και αυτό ήταν το αποτέλεσμα: κέρδισα ξανά τη θέση μου και έβαλα πολλά γκολ. Αυτή η ψυχική δύναμη που μου έδωσαν άλλες εμπειρίες ήταν που με έκανε να εξελιχθώ και να συνεχίσω να βελτιώνομαι, παρά τα όσα συνέβησαν.
Η υπογραφή για την Racing ήταν, τελικά, η απόφαση που διαμόρφωσε την καριέρα σου. Σε ήθελαν περισσότερες ομάδες. Γιατί Ferrol;
Υπήρχαν αρκετοί παράγοντες. Το κύριο, το έργο. Η Racing είχε μόλις μια εξαιρετική χρονιά, είχαν διατηρήσει τη βάση της ομάδας, μου είχαν μιλήσει καλά για την πόλη και τον προπονητή… όλα ήταν εκεί για να μπορέσουν να κάνουν το άλμα. Η περσινή σεζόν ήταν υπέροχη από την αρχή. Ο Κριστόμπαλ δεν χρειαζόταν να μου εξηγήσει τίποτα. Από την πρώτη μέρα ένιωσα την εμπιστοσύνη του. Αν είχα ένα κακό παιχνίδι, μου έλεγε, “Ε, σε εμπιστεύομαι”. Είναι πολύ σημαντικό ο παίκτης να νιώθει ότι τον εκτιμούν. Οι αγώνες και οι επανεκκινήσεις με τον όμιλο Racing, που ήταν ήδη μια ομάδα που επιτέθηκε στα πλάγια, επιβεβαιώνουν αυτό το στυλ.
Στο Ferrol έπαιζες πάντα στη δεξιά πτέρυγα. Θα μπορούσατε να αποδώσετε εξίσου καλά με το ανάποδο πόδι;
Για ένα άκρο, η ευελιξία είναι πολύ σημαντική. Είμαι πιο άνετα στα δεξιά, γιατί εκεί έπαιζα όλη μου τη ζωή και ξέρω πώς να προσαρμόζομαι καλύτερα στα προφίλ, αλλά είμαι ανοιχτός στο να παίξω τα πάντα. Στην Calahorra έπαιξα πολλά παιχνίδια ως επιθετικός, μερικές φορές αλλάζω με τον Héber και περνάω λίγα λεπτά αριστερά… Είναι κάτι που δεν με τρομάζει καθόλου.
Σε λίγους μήνες πήγατε από την πρώτη ομοσπονδία στη Βαλένθια, μια από τις πιο σημαντικές ομάδες της Ισπανίας, και σε άλλες εννέα ομάδες της Α’ Κατηγορίας. Πώς τα αφομοιώνεις όλα αυτά;
Αυτή η στιγμή πάντα σε εκπλήσσει. Νιώθεις λίγο συγκλονισμένος από τα πάντα, αλλά αυτές οι στιγμές διαρκούν ένα λεπτό για μένα. Ακριβώς όπως στα παιχνίδια, είμαι ένας εξαιρετικά ήρεμος άνθρωπος, που σχεδόν ποτέ δεν αισθάνομαι πίεση και οτιδήποτε συμβαίνει, ακόμα και σε αυτό. Έχω πάντα τα πόδια μου στο έδαφος και προσπαθώ να ξεφύγω από τον θόρυβο.
Τι σημαίνει ότι σε θέλουν τόσες ομάδες ανώτατου επιπέδου;
Κυρίως, περηφάνια που ξέρεις ότι κάνεις τα πράγματα σωστά. Επίσης για την ομάδα: χωρίς αυτούς τίποτα από αυτά δεν θα ήταν δυνατό. Η απόδοσή μου εξαρτάται από τη δική σας. Δεν θα είχα μια χρονιά όπως πέρσι αν δεν ήταν οι συμπαίκτες μου. Τα συναισθήματα είναι δύσκολο να περιγραφούν, αλλά θα έλεγα ότι η λέξη είναι περηφάνια.
Και τι θέλει η Βαλένθια από εσάς συγκεκριμένα;
Είναι μια αναγνώριση της δουλειάς της ομάδας. Το περιβάλλον στο Ferrol ήταν τόσο ειδυλλιακό, τόσο σταθερό… Δεν έχω ούτε ένα παράπονο για όσα έχω ζήσει τον τελευταίο ενάμιση χρόνο.
Το συμβόλαιό σας με την Racing λήγει στις 30 Ιουνίου. Έχετε ήδη στο τραπέζι μια προσφορά ανανέωσης;
Αυτό είναι κάτι που αφήνω στους εκπροσώπους μου. Προσπαθώ να μείνω μακριά από το θέμα. Αφιερώνομαι στο να παίζω, όσο περισσότερο γίνεται, γιατί πάντα πρέπει να είσαι λίγο προσεκτικός.
Σκέφτεστε να φύγετε το χειμώνα εάν έρθει μια προσφορά που πείθει όλα τα μέρη;
Το μόνο που μπορώ να σας πω είναι ότι είμαι πολύ χαρούμενος που βρίσκομαι εδώ που είμαι. Αν ήταν διαφορετικά θα σου έλεγα. Αυτή η συζήτηση είναι για αργότερα. Τον Νοέμβριο όλα φαίνονται πολύ νωρίς. Το αφήνω στους ανθρώπους που πρέπει να το δουλέψουν και επικεντρώνομαι σε αυτό που πρέπει να κάνω: να παίξω.
Να αλλάξουμε θέμα… Αυτό το Σάββατο θα αντιμετωπίσετε τον Mirandés, την ομάδα του αδερφού σας, αλλά θα χάσει τον αγώνα λόγω τραυματισμού στον μηνίσκο.
Πέρυσι βρεθήκαμε στην Α Μαλάτα, όταν παίξαμε εντός έδρας με τους Ενωτικούς. Είναι κάτι που πάντα μας ενθουσιάζει ιδιαίτερα. Ήμασταν μαζί όλη μας τη ζωή, μέχρι που φύγαμε από τη Σαραγόσα. Αν έπαιζε αριστερό μπακ θα ανησυχούσα λίγο περισσότερο για το ποια μπαστούνια θα με χτυπούσε (γέλια).
Τότε σε πρόσφεραν σε αρκετές ομάδες της Δεύτερης Β και σε απέρριψαν… Ήταν βενζίνη;
Αυτό είναι απόλυτη εμπιστοσύνη στον εαυτό σας και στους άλλους. Ποτέ δεν αμφισβητήσαμε τις ικανότητές μας και, αν μας έκαναν να αμφιβάλλουμε, δεν το σκεφτόμασταν. Είμαστε δύο πολύ ανταγωνιστικοί άνθρωποι. Αφήνουμε αυτές τις αμφιβολίες να τροφοδοτήσουν το κίνητρό μας. Η αφοσίωση, η δέσμευση και η πειθαρχία μας αποδίδουν. Είμαι πολύ περήφανος για όλα τα καλά που συμβαίνουν στον David.
Είστε ένα απόλυτο είδωλο της Ferrol. Δεν σταματάς να λαμβάνεις στοργή.
Το παρατήρησα από την πρώτη μέρα. Όταν η ομάδα δεν ήταν στα καλύτερά της την περασμένη σεζόν, όταν βγήκαμε από τη ζώνη των play-off, δεν υπήρχε ούτε ένα παράπονο. Ήταν μια χαρά. Σε άλλες ομάδες ακούς πάντα αρνητικά σχόλια. Ο κόσμος μου φέρθηκε πολύ καλά, από την πρώτη μέχρι την τελευταία, και πάντα προσπαθώ να ανταποδώσω αυτήν την αγάπη και να ανταποκριθώ με τον καλύτερο δυνατό τρόπο για την πόλη και τους ανθρώπους της Ferrol.
Τέλος, τι σημαίνει να έχεις λάβει το βραβείο AFE ως καλύτερος παίκτης στον Όμιλο 1 της Α’ Ομοσπονδίας στις 23/22;
Επιβράβευση για τόση προσπάθεια, τόσες μέρες και τόσες προπονήσεις που έχουν αποφέρει αυτούς τους καρπούς. Τώρα θυμάμαι όλες τις κακές στιγμές… και τι χρειάστηκε για να φτάσω εδώ.
