Πώς λειτουργεί και σε τι χρησιμεύει;

Πάνε οι μέρες των τεράστιων δράκων.αυτά τα φτερωτά ερπετά, μυθολογικά πλάσματα ικανοί να αναπνεύσουν φωτιά από το στόμα τους, που συγκέντρωσαν τεράστιο πλούτο στις σπηλιές τους και απήγαγαν παρθένες πριγκίπισσες στους ψηλούς πύργους τους. Τυπικά, τόσο σε μυθολογικές παραδόσεις όσο και σε έργα φαντασίας, αυτά τα γιγαντιαία τέρατα προστάτευαν τις δυνατές τους κλίμακες με πανοπλίες. Έτσι ο John RR Tolkien μας δείχνει τον δράκο Smaugο κάτοικος του όρους Έρεμπορ στο Το Χόμπιτ.

Στον πραγματικό κόσμο υπάρχει ένα πλάσμα που εύστοχα ονομάζεται «δράκος». Ο Δράκος του Κομόντο (Varanus komodensis) Είναι μια σαύρα από την ομάδα σαύρων παρακολούθησης ή σαύρες παρακολούθησης. η μεγαλύτερη γνωστή σαύρα της ξηράς. Και, όπως ο Smaug στη μυθοπλασία του Tolkien, Φοράει και πανοπλία.

Τεχνική κυνηγιού δράκων Komodo

Οι δράκοι του Komodo είναι γνωστοί για τους επιβλητικό μέγεθος και την ικανότητά τους να αφαιρούν θήραμα πολύ μεγαλύτερο από τους ίδιους. Στο παρελθόν, πιστευόταν ότι η σαύρα του μόνιτορ δάγκωσε το θήραμά της με τα κοφτερά δόντια της και απέρριψε ένα μείγμα βακτηρίων στην πληγή για να τη μολύνει, προκαλώντας ταλαιπωρία στο θήραμα. σηψαιμία που οδήγησε στο θάνατό του σε ώρες ή μέρες. Στην πορεία, η σαύρα καταδίωκε υπομονετικά το θύμα της, μέχρι που κατέρρευσε και στη συνέχεια μπορούσε να τραφεί με την καρδιά της.

Ωστόσο, μια ανακάλυψη που έγινε το 2009 διέψευσε την υπόθεση μόλυνσης με δράκο Komodo. Στη μελέτη, που διεξήχθη από Bryan G. Fry και δημοσιεύτηκε στο έγκριτο περιοδικό Πρακτικά της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών (PNAS)απέδειξε ότι αυτό το γιγάντιο ερπετό έχει ένα εκλεπτυσμένο τοξικό βιοχημικό οπλοστάσιο που εγχέεται στην πληγή του θηράματός του. Οι τοξίνες δημιουργούν αντιπηκτική δράση –όχι σηψαιμία– και προκαλούν κατάσταση σοκ στο θύμα.

Αλλά το να αφαιρέσετε θήραμα μεγαλύτερο από εσάς απαιτεί όχι μόνο καλά όπλα -κοφτερά δόντια και τοξίνες- αλλά και α αμυντικό σύστημα που το προστατεύει επαρκώς έναντι ανεπιθύμητων επιθέσεων ή επιπτώσεων. Και εδώ είναι που πανοπλία δράκου μπείτε στο παιχνίδι.

Ένας δράκος με πανοπλία

Ερευνητής Jessica A. Maisanoαπό το Πανεπιστήμιο του Τέξας στο Ώστιν, και η ομάδα των συνεργατών του, περιέγραψαν το 2019 μια δομή κάτω από το δέρμα του δράκου Komodo που δεν είχε παρατηρηθεί μέχρι τότε. Αυτή η οθόνη φοράει μια “αλυσίδα αλληλογραφίας”που αποτελείται από μια σειρά από οστεοδερμα.

Τα οστεόδερμα είναι οστικές δομές, που υπάρχουν σε διάφορα ζώα, ενσωματωμένες μέσα ή κάτω από το δέρμα. Το μέγεθος, το σχήμα και η διάταξη των οστεοδερμάτων ποικίλλει ανάλογα με το είδος.. Οι λειτουργίες του μπορεί να είναι διαφορετικές, από φυσική προστασία έως αύξηση της αντοχής του δέρματος, δομική συντήρηση ή ρύθμιση της θερμοκρασίας του σώματος του ζώου. Στον δράκο Komodo τα οστεόδερμα είναι μικρά και αλληλοεπικαλύπτονται.σχηματίζοντας ένα ομοιόμορφο πλέγμα που καλύπτει το κεφάλι.

Η επιστημονική μελέτη εντόπισε έως και τέσσερις τύπους οστεοδερμάτων στο δέρμα της οθόνης Komodo: το λαμιναράκιμικρό και επίπεδο, που βρίσκεται στην κορυφή του κεφαλιού και συνορεύει με τα μάτια. η ροζέταφαρδιά, με προεκτάσεις που επικαλύπτονται με τις διπλανές, που βρίσκονται στο ρύγχος· το δενδριτικόλεπτό, διακλαδισμένο και πολύ συνυφασμένο, που βρίσκεται στα χείλη και τις γωνίες. και σιρωτόμορφασε σχήμα ραβδιού, ευθυγραμμισμένο παράλληλα, που καλύπτει και προστατεύει το λαιμό.

Σκληρή αλλά ευέλικτη αλυσίδα

Το πιο εκπληκτικό είναι ότι αυτά τα οστεόδερμα δεν είναι συγχωνευμένα με το κρανίο, όπως συμβαίνει σε άλλα ερπετά, αλλά μάλλον «επιπλέουν» στο δέρμα του δράκου Komodo, σαν να φορούσαν μια φυσική θωράκιση που παρέχει μεγάλη κινητικότητα και ευελιξία στην προστατευτική δομή. Το ζώο μπορεί να κινείται ελεύθερα, σχεδόν χωρίς περιορισμούς που επιβάλλονται από τα δερματικά οστά, και ταυτόχρονα απολαμβάνει την προστασία που παρέχουν.

Επιπλέον, η κινητικότητα των οστεοδερμάτων μειώνει τον κίνδυνο τραυματισμού όταν το ζώο επιδίδεται σε επιθετικές δραστηριότητες. Όπως η αλυσιδωτή αλληλογραφία ενός πολεμιστή, αν δεχτεί τη διαπεραστική ή τετριμμένη επίθεση του εχθρού, Το ταχυδρομείο αλυσίδας αποτρέπει το σκίσιμο των υποκείμενων ιστών και, εάν το χτύπημα είναι δυνατό, το δίκτυο απορροφά μέρος του αντίκτυπουμειώνοντας τον κίνδυνο πιο σοβαρών ζημιών.

Με αυτόν τον τρόπο, σε αντίθεση με άλλα ερπετά με οστεόδερμα συγκολλημένα μεταξύ τους και στον σκελετό – όπως το κέλυφος των χελωνών – ο δράκος του Komodo διατηρεί τη μεγάλη του ικανότητα για κίνηση, διατηρώντας παράλληλα σταθερή, ευέλικτη και προσαρμόσιμη προστασία, η οποία προσαρμόζεται στις περιστάσεις.

Βιβλιογραφικές αναφορές: