προόδους που βελτιώνουν την εξέλιξη του ασθενούς

Αυτός Ο καρκίνος του παγκρέατος είναι μια από τις πιο επιθετικές μορφές καρκίνου λόγω της απουσίας συγκεκριμένων συμπτωμάτων, τα οποία καθιστούν δύσκολη την έγκαιρη διάγνωση. Το 2021, ο αριθμός των θανάτων που καταγράφηκαν στη χώρα μας από αυτή την αιτία ήταν 7.663 θάνατοι, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του Εθνικού Ινστιτούτου Στατιστικής (INE).

Μαρίνα Σολάνοιατρός με εξειδίκευση στην Πεπτικό Σύστημα και την Προηγμένη Ενδοσκόπηση HLA Clinic Montpellierαντανακλά τα αίτια, τα συμπτώματα, τη διάγνωση, τη θεραπεία, την πρόληψη και την έρευνα αυτής της ασθένειας για την ευαισθητοποίηση.

Τι είναι ο καρκίνος του παγκρέατος και ποιες είναι οι πιο συχνές αιτίες και παράγοντες κινδύνου;

Το πιο κοινό είναι το αδενοκαρκίνωμα του παγκρεατικού πόρου. Είναι ένας συμπαγής κακοήθης όγκος που αποτελεί περίπου το 90% όλων των όγκων του παγκρέατος.

Στο 90 τοις εκατό των περιπτώσεων εμφανίζεται σποραδικά και, αν και είναι αλήθεια ότι τα αίτια του καρκίνου του παγκρέατος δεν είναι σαφώς γνωστά μέχρι σήμερα, έχουν περιγραφεί ορισμένοι παράγοντες κινδύνου που συνδέονται με την ανάπτυξη της νόσου, όπως: αλκοόλ, κάπνισμα, σακχαρώδης διαβήτης , παχυσαρκία, λοίμωξη από ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού και ομάδα αίματος Ο.

Στο υπόλοιπο 10% των περιπτώσεων, ωστόσο, έχει περιγραφεί ένα κληρονομικό συστατικό. Εμφανίζεται συνήθως σε ασθενείς με κληρονομικά σύνδρομα γνωστά ως κληρονομικός καρκίνος του παγκρέατος, κληρονομική παγκρεατίτιδα (PRSS1, PRSS2), σύνδρομο Peutz-Jeghers (STK11), σύνδρομο παγκρεατικού καρκίνου-μελανώματος (CDKN2A, P16) ή σύνδρομο Lynch (MLSH1, MSH62). ). , PMS2).

Ποια είναι τα πρώιμα συμπτώματα του καρκίνου του παγκρέατος που πρέπει να γνωρίζουν οι άνθρωποι;

Οι κλινικές εκδηλώσεις εξαρτώνται από τη θέση του όγκου μέσα στο πάγκρεας. Για παράδειγμα, οι όγκοι που βρίσκονται στο κεφάλι διαγιγνώσκονται συνήθως σε πρώιμο στάδιο από εκείνους που βρίσκονται στο σώμα και την ουρά του παγκρέατος, επειδή προκαλούν συμπτώματα που σχετίζονται με την απόφραξη του χοληδόχου πόρου. Γενικά, τα πιο συχνά σημεία και συμπτώματα είναι ο ίκτερος (κιτρίνισμα του δέρματος και των βλεννογόνων λόγω απόφραξης του χοληδόχου πόρου), ο πόνος στην άνω κοιλιακή χώρα που ακτινοβολεί προς την πλάτη και η απώλεια βάρους.

Άλλα συμπτώματα είναι: de novo διαβήτης (ειδικά σε ασθενείς άνω των πενήντα ετών απουσία μεταβολικού συνδρόμου) και στεατόρροια (διάρροια λόγω κακής πέψης των λιπών).

Ποιες διαγνωστικές μέθοδοι χρησιμοποιούνται για την ανίχνευση του καρκίνου του παγκρέατος;

Σε ασθενείς με ύποπτο αδενοκαρκίνωμα παγκρέατος, η πιο συχνά χρησιμοποιούμενη αρχική τεχνική είναι το υπερηχογράφημα κοιλίας. Χάρη σε αυτό, μπορούν να παρατηρηθούν βλάβες μεγαλύτερες από δύο εκατοστά και είναι επίσης χρήσιμο για την αξιολόγηση της διαστολής της χοληφόρου οδού. Ωστόσο, η τεχνική που μας προσφέρει οριστική διάγνωση και σταδιοποίηση (μέγεθος και επέκταση του όγκου) είναι η Υπολογιστική Τομογραφία (CT) με σκιαγραφικό.

Σε περιπτώσεις όπου προηγούμενες εξετάσεις εγείρουν διαγνωστικές αμφιβολίες, θα ενδείκνυται η διενέργεια ενδοσκόπησης υπερήχων (EUS), η οποία επιτρέπει επίσης τη λήψη ιστού όγκου. Η μαγνητική τομογραφία (MRI) θα ενδείκνυται σε περιπτώσεις όπου η CT ενισχυμένη με σκιαγραφικό δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί ή εάν τόσο η CT όσο και η EUS προσφέρουν απροσδιόριστα αποτελέσματα.

Τι θεραπευτικές επιλογές έχουν αυτοί οι ασθενείς;

Επί του παρόντος η μόνη θεραπευτική θεραπεία για τον καρκίνο του παγκρέατος είναι η χειρουργική επέμβαση. Δυστυχώς, αυτό είναι δυνατό μόνο για το 15% περίπου των ασθενών κατά τη στιγμή της διάγνωσης.

Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η χειρουργική επέμβαση μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο σε τεχνικά εξαιρέσιμους όγκους. Η εξαιρεσιμότητα προσδιορίζεται από τις απεικονιστικές εξετάσεις που αναφέρθηκαν παραπάνω και ανάλογα με το εάν έχει υπάρξει ή όχι διήθηση στο αρτηριακό σύστημα του παγκρέατος (Ανώτερη Μεσεντερική Αρτηρία, Ηπατική Αρτηρία, Κοιλιοκάκη) και την παρουσία ή απουσία απομακρυσμένων μεταστάσεων.

Σε ορισμένες εξεταζόμενες περιπτώσεις, η εφαρμογή χημειοθεραπείας και ακτινοθεραπείας μπορεί να επιτρέψει επακόλουθη χειρουργική επέμβαση διάσωσης. Στο 40% των περιπτώσεων, οι ασθενείς παρουσιάζουν ανεγχείρητα κριτήρια τη στιγμή της διάγνωσης, με τοπικά προχωρημένη νόσο. Σε αυτές τις περιπτώσεις ενδείκνυται χημειοθεραπεία.

Ποιο είναι το ποσοστό επιβίωσης αυτών των ασθενών;

Δυστυχώς, η πρόγνωση για αυτή τη νόσο δεν είναι καλή, με συνολικά ποσοστά επιβίωσης μικρότερα από 20% ένα χρόνο μετά τη διάγνωση και 5% πέντε χρόνια μετά τη διάγνωση. Εξ ου και η σημασία της ευαισθητοποίησης σχετικά με τη σημασία της έγκαιρης διάγνωσης σε αυτόν τον τύπο καρκίνου.

Πώς έχει εξελιχθεί η έρευνα για τον καρκίνο του παγκρέατος τα τελευταία χρόνια;

Μία από τις πιο σημαντικές πτυχές σε σχέση με την έρευνα για τον καρκίνο του παγκρέατος ήταν ο μοριακός χαρακτηρισμός του, καθώς και ο εντοπισμός πιθανών μοριακών στόχων, που επιτρέπει την καλύτερη κατανόηση της νόσου και ανοίγει την πόρτα σε εξατομικευμένη θεραπεία με βάση το μοριακό προφίλ του αυτή η ασθένεια.

Από την άλλη πλευρά, η πρόοδος στις τεχνικές διάγνωσης ασθενειών μαζί με τη μεγαλύτερη εξειδίκευση της χειρουργικής και τη βελτίωση των διαφορετικών στρατηγικών ογκολογικής θεραπείας επέτρεψαν την αύξηση του ποσοστού των πλήρους εκτομής όγκου με χαμηλότερο κίνδυνο επιπλοκών.

Μια άλλη νέα και σημαντική πτυχή ήταν η αναγνώριση της επίδρασης του μικροπεριβάλλοντος του όγκου, όχι μόνο ως φραγμού που εμποδίζει τη θεραπεία να έχει πρόσβαση στον όγκο, αλλά ως σωματικό φρένο στην εξάπλωση του όγκου. Αυτό το μικροπεριβάλλον όγκου εξηγεί ότι μόνο μια πολύ περιορισμένη υποομάδα παγκρεατικών όγκων (με μικροδορυφορική αστάθεια ή με ελλείμματα στους μηχανισμούς επιδιόρθωσης του DNA) θα μπορούσε να ωφεληθεί από την ανοσοθεραπεία που χορηγείται ως μεμονωμένος παράγοντας. Η επόμενη πρόκληση που πρέπει να αξιολογηθεί είναι πώς τα εμβόλια με ανοσογονική δράση μπορούν να δράσουν σε αυτήν την ασθένεια, ειδικά σε μεταλλαγμένους όγκους KRAS.

Μπορούμε να πούμε ότι τις τελευταίες δεκαετίες έχει επιτευχθεί σημαντική πρόοδος που αντιπροσωπεύει βελτίωση των προσδοκιών των ασθενών με καρκίνο του παγκρέατος όσον αφορά την επιβίωση και την ποιότητα ζωής.

Ποιους τρόπους ζωής και διατροφικές συνήθειες επισημαίνετε ως πιο σημαντικές για την πρόληψη αυτού του τύπου καρκίνου;

Το κάπνισμα είναι ένας από τους κινδύνους αυτού του τύπου καρκίνου και κάθε είδους καρκίνου. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το πρώτο μέτρο που πρέπει να υιοθετηθεί θα ήταν να σταματήσετε το κάπνισμα και να προσπαθήσετε να συχνάζετε σε χώρους χωρίς καπνό.

Ο δεύτερος παράγοντας κινδύνου θα ήταν η παχυσαρκία αφού η ογκογένεση ενισχύεται από την περίσσεια λιπώδους ιστού. Ο καθιστικός τρόπος ζωής έχει συνδεθεί με την αύξηση των καρκίνων λόγω της παχυσαρκίας και μέσω ανεξάρτητων μηχανισμών. Είναι σημαντικό να κάνετε σωματική δραστηριότητα σε τακτική βάση. Δίαιτες πλούσιες σε φρούτα και λαχανικά μειώνουν τον κίνδυνο καρκίνου της αεροπεπτικής περιοχής. Ο κίνδυνος καρκίνου μπορεί να μειωθεί έως και 18% με την αποφυγή τροφών που προάγουν τη γρήγορη αύξηση του σωματικού βάρους, όπως τα ζαχαρούχα ποτά και το γρήγορο φαγητό, η κατανάλωση φυτικών τροφών, ο περιορισμός του κόκκινου κρέατος και η αποφυγή του επεξεργασμένου κρέατος.

Τέλος, το αλκοόλ αυξάνει επίσης τον κίνδυνο εμφάνισης χρόνιας παγκρεατίτιδας και έως και 4 έως 5 τοις εκατό των ασθενών με χρόνια παγκρεατίτιδα μπορεί να αναπτύξουν καρκίνο του παγκρέατος είκοσι χρόνια μετά τη διάγνωση της παγκρεατίτιδας, επομένως θα ήταν σκόπιμο να αποφεύγεται η κατανάλωση αλκοόλ.

Τι θα λέγατε σε έναν ασθενή που μόλις διαγνώστηκε με καρκίνο του παγκρέατος;

Το πρώτο πράγμα θα ήταν να προσπαθήσετε να κατανοήσετε την ασθένεια που έχετε και τι συνεπάγεται. Ο τρόπος με τον οποίο μεταφέρονται οι πληροφορίες δεν είναι ο ίδιος σε ασθενείς με πρώιμη διάγνωση που έχουν θεραπευτικές επιλογές και σε ασθενείς με προχωρημένη νόσο. Είναι λοιπόν δύσκολο να εξισορροπηθεί η ενσυναίσθηση και η σωστή ενημέρωση.

Από την άλλη, θα σου έλεγα να βασιστείς στην οικογένεια και τους φίλους σου, καθώς και στην επαρκή ψυχολογική υποστήριξη που σου επιτρέπει να κατανοήσεις και να αντιμετωπίσεις την κατάσταση που αντιμετωπίζεις, αφού δεν είναι εύκολη κατάσταση.