Η διαισθητική διατροφή, που ονομάζεται και «αντι-δίαιτα», είναι μια προσέγγιση στη διατροφή που επιδιώκει την υγιεινή διατροφή για όλους, χωρίς στόχο την τροποποίηση του σώματος, ξεκινώντας από ένα ουδέτερο μοντέλο σώματος που σέβεται το άτομο, μακριά από επιβολές, περιορισμούς και αποζημιώσεις. Αυτό που προωθεί, μέσα από τις αρχές του, δεν είναι άλλο από μια υγιεινή και ευέλικτη διατροφή.
Ακριβώς επειδή δεν απαγορεύει τα τρόφιμα δεν σημαίνει, ωστόσο, ότι ενθαρρύνει την υπερβολική κατανάλωση όσων έχουν τη χαμηλότερη διατροφική ποιότητα. Μόνο που δεν τους τιμωρεί και κάνει έκκληση στην ελευθερία του ατόμου από πληροφορίες, όπως δεν προάγει την παχυσαρκία. Η διάσταση του σώματος είναι έξω από τις αρχές του, κάθε σώμα είναι σεβαστό, ανεξάρτητα από το μέγεθός του, και μόνο για το γεγονός ότι υπάρχει.
Δεν προωθεί την κατανάλωση υπερεπεξεργασμένων τροφίμων, αλλά δεν την τιμωρεί, κάτι που είναι το ριζικό αντίθετο. Ίσως επειδή καταλαβαίνετε τη διατροφή από μια εξατομικευμένη σκοπιά, για παράδειγμα, για κάποιον που έχει περάσει από μια διατροφική διαταραχή, η κατανάλωση αυτού του βιομηχανικού σάντουιτς είναι μια βελτίωση. Ταυτόχρονα, κατανοεί την κατάσταση των οικογενειών με περιορισμένους οικονομικούς πόρους, οι οποίες, παρόλο που γνωρίζουν ότι δεν είναι οι πιο υγιεινές τροφές στον κόσμο, είναι ό,τι μπορούν να προσφέρουν στα παιδιά τους και, επομένως, δεν τα κάνουν να νιώθουν ενοχές.
Ακριβώς για αυτόν τον λόγο, η υγεία αποστασιοποιείται από το να είναι «αξία» που μπορεί να επιτευχθεί από το ίδιο το άτομο. Υπάρχουν πολλοί άλλοι παράγοντες εκτός του ελέγχου σας, οι οποίοι είναι καθοριστικοί για την υγεία σας, όπως, για παράδειγμα: τόπος γέννησης, κοινωνικοοικονομικές συνθήκες, πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη… Είναι αφοσιωμένοι στις πολιτικές δημόσιας υγείας, έτσι ώστε η ευημερία να είναι προσβάσιμο σε όλους στην κοινωνία το ίδιο βασικό μέτρο, που δεν βασίζεται στην αγοραστική μας δύναμη.
Αυτός ο τύπος προσέγγισης εστιάζει στην επιστροφή σε αυτόν τον διαισθητικό τρώγο με τον οποίο γεννιόμαστε, που τρώει όταν πεινά και σταματά να τρώει όταν χορτάσει, που σέβεται τα βιολογικά του σήματα και δεν τα σωπαίνει για να πετύχει την επιτυχία που υπόσχεται η αδυνατότητα.
Μια τραπεζαρία που φροντίζει το σώμα και την υγεία σας, από σεβασμό και όχι από φόβο. Αυτός που δεν αισθάνεται ένοχος επειδή το φαγητό είναι ευχάριστο ούτε ανταμείβει ούτε τιμωρεί τον εαυτό του με αυτό. Το μοντέλο προτείνει να συνδεθούμε ξανά με το σώμα μας και από εκεί να διαχειριστούμε φαγητό, με διατροφικές βάσεις. Αυτό για το οποίο μπορεί να κατηγορηθεί είναι ότι υποστηρίζει τη συμμόρφωση.
Παρ’ όλα τα πλεονεκτήματά του, δεν είναι έγκυρο μοντέλο σε όλες τις περιστάσεις, όπως όλα στη ζωή, έχει τα θετικά και τα αρνητικά του. Δεν συνιστάται σε αυτές τις ασθένειες:
- Σε διατροφικές διαταραχές: τα σήματα πείνας και κορεσμού αλλάζουν. Ανάλογα με το στάδιο ανάρρωσης στο οποίο βρίσκονται οι ασθενείς, μπορεί να αντενδείκνυνται εντελώς. Για παράδειγμα, σε ασθενείς με ανορεξία, που έχουν αναστέλλει τα σήματα πείνας και, επιπλέον, τον πρώιμο κορεσμό, αν τους λέγαμε να τρώνε όταν πεινούν και να σταματήσουν να τρώνε όταν αισθάνονται ικανοποιημένοι, δεν θα έτρωγαν σχεδόν τίποτα. Από αυτή την άποψη, η ανάρρωση του θα ήταν αδύνατη. Οποιαδήποτε συνειδητή πρακτική διατροφής σε αυτές τις περιπτώσεις θα αντενδείκνυται επίσης, επειδή οι ίδιοι έχουν υπερβολική επίγνωση και προσοχή όταν τρώνε, αυτό που χρειάζονται είναι να μηχανοποιήσουν περισσότερο το φαγητό τους. Σε αυτούς τους ασθενείς η εφαρμογή αυτής της προσέγγισης μπορεί να είναι πολύ επικίνδυνη. Από την άλλη, στην πρόληψη των διατροφικών διαταραχών, η διαισθητική διατροφή έχει δώσει εξαιρετικά αποτελέσματα, καθώς και στην αποδοχή του σώματος.
- Στις βαριατρικές επεμβάσεις: Μετά την επέμβαση, η χωρητικότητα του στομάχου μειώνεται και συμβαίνουν ανατομικές και μεταβολικές αλλαγές που πρέπει να αντιμετωπίζονται με πολύ συγκεκριμένο τρόπο. Μετά την επέμβαση είναι απαραίτητο να ακολουθείτε μια δίαιτα που παρέχει βασικά θρεπτικά συστατικά και καθορίζει την τάξη στην πρόσληψη μακροθρεπτικών συστατικών. Επομένως, μια διαισθητική διατροφική προσέγγιση θα έθετε σε κίνδυνο την υγεία αυτών των ανθρώπων. Θα πρέπει να αντιμετωπιστεί από διατροφολόγο με ειδίκευση στη βαριατρική χειρουργική, εκτός από τους σχετικούς ιατρικούς ελέγχους, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις είναι απαραίτητη και η ψυχολογική παρακολούθηση.
- Διαβήτης τύπου Ι και τύπου ΙΙ: Η ρύθμιση του σακχάρου στο αίμα δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί μέσω της διαισθητικής διατροφής. Απαιτεί πολύ πιο δομημένες και ακριβείς διατροφικές οδηγίες.
- Παθολογίες του πεπτικού συστήματος: Είναι αυτά που απαιτούν μια πολύ πιο απαιτητική και ελεγχόμενη διατροφική προσέγγιση, για παράδειγμα η ελκώδης κολίτιδα.
- Νεφρικές παθήσεις: Οι ασθενείς που πάσχουν από νεφρική νόσο γενικά ακολουθούν πολύ αυστηρές διατροφικές οδηγίες, αφού ο έλεγχος ορισμένων μετάλλων όπως το κάλιο είναι πολύ σημαντικός.
- Θεραπείες καρκίνου και ογκολογίας: Οι καρκινοπαθείς γενικά υποσιτίζονται και χάνουν πολλή ενέργεια, και μερικές φορές όρεξη, με θεραπείες. Η διατροφική υποστήριξη πρέπει να τους προσφέρει πολύ συγκεκριμένες κατευθυντήριες γραμμές για την ανάρρωσή τους και ακόμη και να υπονομεύει την έλλειψη όρεξης, γιατί αν τρώνε μόνο όταν πεινούν, πιθανότατα θα γίνουν ακόμη πιο υποσιτισμένα και πιο αδύναμα.
Γενικά, αυτός ο τύπος προσέγγισης δεν συνιστάται όταν απαιτούνται αυστηρές διατροφικές οδηγίες για τον έλεγχο των θρεπτικών συστατικών ή όταν τα αισθήματα πείνας και κορεσμού είναι εξασθενημένα. Είναι ένα πρόσθετο εργαλείο στο οποίο μπορούν να βασίζονται οι διατροφολόγοι, αλλά πρέπει πάντα να αξιολογείται η ατομική κατάσταση του ασθενούς.
Για μένα, χωρίς αμφιβολία, αυτός είναι ο τρόπος για να διδάξουμε πώς να σχετιζόμαστε με το φαγητό και το σώμα μας. Αυτή η προσέγγιση θα μας γλίτωσε από πολλούς πονοκεφάλους, διαστρέμματα σώματος, ασθένειες και ενοχές, κιλά ενοχές. Το καλό είναι ότι ποτέ δεν είναι αργά να δουλέψουμε με αυτήν την προσέγγιση. Εάν η σχέση σας με το φαγητό και το σώμα σας είναι πολύ κατεστραμμένη, αυτή μπορεί να είναι μια ιδανική προσέγγιση.
ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΗ Είναι μια ενότητα για τη διατροφή που βασίζεται σε επιστημονικά στοιχεία και γνώσεις που έχουν επαληθευτεί από ειδικούς. Το φαγητό είναι κάτι πολύ περισσότερο από ευχαρίστηση και αναγκαιότητα: η διατροφή και οι διατροφικές συνήθειες είναι πλέον ο παράγοντας δημόσιας υγείας που μπορεί να μας βοηθήσει καλύτερα να αποτρέψουμε πολλές ασθένειες, από πολλούς τύπους καρκίνου μέχρι διαβήτη. Μια ομάδα διαιτολόγων-διατροφολόγων θα μας βοηθήσει να κατανοήσουμε καλύτερα τη σημασία του φαγητού και να διαλύσουμε, χάρη στην επιστήμη, τους μύθους που μας οδηγούν στο να τρώμε άσχημα.
Μπορείτε να ακολουθήσετε EL PAÍS Υγεία και Ευημερία Σε Facebook, Χ ΚΑΙ Ίνσταγκραμ.