Το 1924, ο αστρονόμος Έντουιν Χαμπλ ανακοίνωσε μια ανακάλυψη που άλλαξε την οπτική μας για τη θέση μας στο σύμπαν. Τα αστέρια των Κηφείδων που είχε βρει στο Νεφέλωμα της Ανδρομέδας, με τα οποία είναι δυνατό να μετρηθούν τεράστιες κοσμικές αποστάσεις, έδειξαν ότι δεν ήταν ένα κοντινό σύννεφο αερίου και σκόνης, αλλά ένας γαλαξίας, όπως ο δικός μας, σε τεράστια απόσταση. . Ο Γαλαξίας δεν ήταν ο μόνος γαλαξίας που υπήρχε, αλλά ένας από τους πολλούς.
Εκείνα τα ίδια χρόνια, στα οποία αποδείχθηκε ότι ένα σύμπαν υπάρχει πολύ πέρα από αυτό που ήταν γνωστό, αρχίσαμε επίσης να παρατηρούμε ότι τα ουράνια σώματα δεν κινούνταν όπως αναμενόταν, μετρώντας τη βαρυτική επίδραση της ορατής μάζας των αστεριών και των γαλαξιών. Η σκοτεινή ύλη, αόρατη στα τηλεσκόπια, αλλά που θα μπορούσε να εξηγήσει αυτές τις κινήσεις, πρέπει να ήταν πολύ πιο άφθονη από τη συμβατική ύλη. Τώρα υπολογίζουμε ότι αυτή η ύλη αποτελεί το 25% του σύμπαντος και ότι η ορατή ύλη είναι μόνο το 5%. Το υπόλοιπο σύμπαν είναι σκοτεινή ενέργεια, μια υποθετική οντότητα που προκαλεί το σύμπαν να διαστέλλεται όλο και πιο γρήγορα, σπρώχνοντας γρήγορα τους εκατοντάδες δισεκατομμύρια υπάρχοντες γαλαξίες ο ένας από τον άλλο.
Για να προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε τη φύση αυτού του 95% του σύμπαντος, που μέχρι τώρα είχαμε μαντέψει μόνο από τα αποτελέσματά του, ο ανιχνευτής εκτοξεύτηκε την περασμένη 1η Ιουλίου Ευκλείδης, ένας ντετέκτιβ από τη σκοτεινή πλευρά του σύμπαντος. Τώρα, ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA), υπεύθυνος για την αποστολή, δημοσίευσε τις πρώτες πέντε έγχρωμες εικόνες που τραβήχτηκαν από τα όργανά του. Μαζί τους θέλουμε να δείξουμε την ικανότητα να Ευκλείδης για να φωτογραφίσετε μεγάλες ολοκληρωμένες δομές, από γαλαξίες ή νεφελώματα έως σμήνη γαλαξιών, γρήγορα και με υψηλή ανάλυση, μέχρι το ένα τρίτο του ορατού ουρανού.
Τα επόμενα έξι χρόνια θα παρατηρήσει τις αποστάσεις, τα σχήματα και τις κινήσεις εκατοντάδων δισεκατομμυρίων γαλαξιών, για να δημιουργήσει έναν τρισδιάστατο χάρτη του σύμπαντος που θα φτάσει σε αντικείμενα που βρίσκονται σε απόσταση έως και 10 δισεκατομμυρίων ετών φωτός. Η μελέτη αυτού του χάρτη θα μας επιτρέψει να μάθουμε για την εξέλιξη αυτών των αντικειμένων στον κοσμικό χρόνο και να αρχίσουμε να κατανοούμε ποια είναι αυτά τα δύο αντιφατικά φαινόμενα, η σκοτεινή ύλη που συγκρατεί μεγάλο μέρος του σύμπαντος ενωμένο και η σκοτεινή ύλη που απειλεί να το αραιώσει.
Το σύμπλεγμα του Περσέα
Η εικόνα, την οποία η ESA αποκαλεί επανάσταση για την αστρονομία, δείχνει 1.000 γαλαξίες σε αυτό το σμήνος στο οποίο υπάρχουν χιλιάδες άλλοι τυλιγμένοι με αέριο σε εκατομμύρια βαθμούς θερμοκρασίας. Είναι μια από τις πιο ογκώδεις δομές στο γνωστό σύμπαν και έχει αποδειχθεί ότι δεν μπορεί να μείνει μαζί αν δεν υπήρχε η βαρυτική συνένωση της σκοτεινής ύλης. Στο βάθος διακρίνονται άλλοι 100.000 γαλαξίες, μερικοί τόσο μακρινοί και τόσο αμυδρά φωτεινοί που δεν έχουν δει ποτέ πριν. Το σχήμα αυτών των γαλαξιών φαίνεται ελαφρώς παραμορφωμένο στις εικόνες, επειδή η επίδραση της βαρύτητας των ορατών αντικειμένων και της σκοτεινής ύλης εκτρέπει το μονοπάτι του φωτός στο ταξίδι του προς το Ηλιακό Σύστημα. Αυτή η μελέτη δισεκατομμυρίων γαλαξιών τα τελευταία 10 δισεκατομμύρια χρόνια της ιστορίας του σύμπαντος θα παρέχει μια τρισδιάστατη εικόνα της κατανομής της σκοτεινής ύλης στο σύμπαν.
Ο κρυμμένος γαλαξίας
Ο σπειροειδής γαλαξίας IC 342, που ονομάζεται επίσης κρυμμένος γαλαξίας επειδή είναι ελαφρώς καλυμμένος από μια περιοχή κοσμικής σκόνης στον γαλαξία μας, μοιάζει πολύ με τον Γαλαξία και είναι σχετικά κοντά, περίπου δέκα εκατομμύρια έτη φωτός μακριά. Η υπέρυθρη κάμερα Ευκλείδης Μας επιτρέπει να αποκτήσουμε πιο ακριβείς πληροφορίες για τα αστέρια αυτού του αντικειμένου, παρά τη σκόνη που το κρύβει.
Ακανόνιστος γαλαξίας NGC 6822
Ευκλείδης Θα παρατηρήσετε τη φωτεινότητα των γαλαξιών πριν από 10 δισεκατομμύρια χρόνια, όταν το σύμπαν ήταν στα σπάργανα. Πολλοί γαλαξίες εκείνη την εποχή έμοιαζαν ακόμα σαν να ήταν μισοφτιαγμένοι, ήταν μικροί και ακανόνιστοι και δεν έμοιαζαν με τις σπείρες με τις οποίες συνήθως ταυτίζουμε αυτά τα αντικείμενα. Μερικοί από αυτούς τους γαλαξίες, οι οποίοι αργότερα θα χρησίμευαν για να σχηματίσουν μεγαλύτερους όπως ο Γαλαξίας, είναι άφθονοι σε αυτό το αρχαίο σύμπαν, αλλά μπορούν επίσης να βρεθούν πιο κοντά μας. Αυτή είναι η περίπτωση του NGC 6822, που φωτογραφήθηκε από Ευκλείδηςπου βρίσκεται 1,6 εκατομμύρια έτη φωτός από τη Γη.
Σφαιρικό σμήνος NGC 6397
Τα σφαιρικά σμήνη είναι ομάδες εκατοντάδων χιλιάδων αστεριών που συγκρατούνται μαζί από τη βαρύτητα της ορατής και της αόρατης ύλης, σχηματίζοντας μια σφαίρα, που συνήθως βρίσκεται στο εξωτερικό φωτοστέφανο των γαλαξιών. Μόνο σύμφωνα με την ESA Ευκλείδης μπορεί να παρατηρήσει ένα σφαιρικό σμήνος ταυτόχρονα με επαρκή ανάλυση για να διακρίνει τόσα αστέρια μέσα στο σμήνος. Αυτός ο τύπος ομαδοποίησης αστεριών θα μας βοηθήσει να κατανοήσουμε την κατανομή της σκοτεινής ύλης
Το νεφέλωμα της κεφαλής του αλόγου
Σε αυτή την εστία των αστεριών, μια από τις πιο εμβληματικές εικόνες του σύμπαντος, οι αστρονόμοι ελπίζουν να ανακαλύψουν άγνωστους πλανήτες της μάζας του Δία στα σπάργανά τους και καφέ αστέρια ακόμη και σε μια πρώιμη περίοδο ανάπτυξής τους.
Μπορείτε να ακολουθήσετε ΘΕΜΑ Σε Facebook, Χ ΚΑΙ Ίνσταγκραμή εγγραφείτε εδώ για να το λάβετε το εβδομαδιαίο μας ενημερωτικό δελτίο.