Οι προσπάθειες της ισπανικής ομάδας κρίκετ: από τη τσιμεντένια πίστα στο χάλκινο ευρωπαϊκό | Αθλητισμός

Στίβος, τούβλα και ζιζάνια. Ένας μικρός χώρος για την ισπανική ομάδα κρίκετ για να παίξει το δεύτερο άθλημα που ακολουθείται περισσότερο στον κόσμο, μετά το ποδόσφαιρο, με 2,5 δισεκατομμύρια ακόλουθους. Ιδρύθηκε από τους Άγγλους και επεκτάθηκε σε χώρες της Κοινοπολιτείας, στο Λος Άντζελες το 2028 θα είναι ένα ολυμπιακό άθλημα μαζί με το λακρός, το σκουός, το μπέιζμπολ-softball και το ποδόσφαιρο με σημαία. Αν και θα είναι σε μορφή T20, ενώ η ομάδα αγωνιζόταν στη συντομότερη και ταχύτερη μορφή T10. Στην Ισπανία δεν υπάρχει ομοσπονδία, επαρκείς πόροι ή επαγγελματικές συνθήκες για παίκτες. Μερικοί έχασαν τη δουλειά τους λόγω του ελεύθερου χρόνου για να αγωνιστούν, ενώ άλλοι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν το άθλημα για να αποφύγουν να ακολουθήσουν τον ίδιο δρόμο.

Πληρώνουν μόνοι τους τον εξοπλισμό τους, ακόμα κι αν λαμβάνουν ταξιδιωτικές επιδοτήσεις. «Βρισκόμαστε στη διαδικασία να γίνουμε ομοσπονδία», λέει ο Χουάν Κάρλος Ροντρίγκες, πρόεδρος του Κρίκετ Ισπανίας, του ομίλου πίσω από πολλούς συλλόγους. Υπάρχουν μόνο πέντε γήπεδα κρίκετ στην Ισπανία, όλα στην ακτή. Τίποτα όμως δεν εμπόδισε την ομάδα, με παίκτες διαφορετικής καταγωγής και με σημαία την πολυπολιτισμικότητα, να κατακτήσει το χάλκινο για δύο συνεχόμενες χρονιές στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα T10 που διεξήχθη στην Cártama (Málaga).

Μια διαμάχη για τα δίκτυα αμαύρωσε την ομάδα: έγιναν στόχος ρατσισμού για ένα βίντεο στο οποίο η ομάδα εμφανίστηκε ακούγοντας τον εθνικό ύμνο. «Η προέλευση είναι διαφορετική, αλλά είναι όλες ισπανικές. Έχουμε παίκτες από το Πακιστάν, το Μπαγκλαντές, την Ινδία, τη Νότια Αφρική, την Αγγλία και την Ισπανία. Αν δεν δέχονται τον αθλητισμό σε μια χώρα, πρέπει να πετύχεις με ανθρώπους που τον έχουν γνωρίσει έξω», υπογραμμίζει ο πρόεδρος. «Δεν μας έχει επηρεάσει. Απλώς το αγνοούμε. Θα συνεχίσουμε να παίζουμε για την Ισπανία». , αναγνωρίζει τον περήφανο και γαλήνιο παίκτη της Awais Yasin Ahmed (Πακιστάν, 32 ετών).

Ο Awais παρκάρει το ταξί για να παίξει και να προπονηθεί. Ζει στην Cornellá de Llobregat, αλλά όταν μπορεί έρχεται στον χώρο που έχει διαθέσει ο Δήμος της Badalona. Έφτασε στην Ισπανία το 2010 και παίζει κρίκετ με την ισπανική ομάδα εδώ και οκτώ χρόνια. Είναι αυτός που ενεργεί ως προπονητής ανάμεσα στους πέντε φίλους και συμπαίκτες που συναντιούνται στη Μπανταλόνα για να προπονούνται δύο ή τρεις φορές την εβδομάδα για μερικές ώρες. Όλοι κατάγονται από το Πακιστάν και ο καθένας τους ανήκει σε καταλανικό σύλλογο, περιοχή όπου υπάρχει ομοσπονδία. «Στην Καταλονία υπάρχουν 52 σύλλογοι ανδρών και γυναικών. Υπάρχει ένα παγκόσμιο μέλλον εδώ», εξηγεί ο Awais.

Όλοι έχουν κάτι κοινό: έζησαν και γεννήθηκαν με κρίκετ στις πατρίδες τους. Κολέγια, σχολεία, πρωταθλήματα πόλεων και γειτονιών. Στην Ισπανία συναντήθηκαν ξανά. Κάποιοι ήταν από την ίδια γειτονιά και έπαιζαν σε ένα πάρκινγκ στο Sant Adrià. «Είμαστε μαζί σχεδόν 10 χρόνια. Είμαστε ουσιαστικά μια οικογένεια», λέει ο Babar Khan (Πακιστάν, 24 ετών) που κάθεται στην άκρη της πίστας όπου προπονούνται.

Και υποφέρουν επίσης από τις οικονομικές δυσκολίες στις οποίες τους παρασύρει ο αθλητισμός. «Όταν βγαίνω από το ταξί δεν χρεώνω. Και ακόμα κι αν τα ταξίδια πληρώνονται από το Κρίκετ Ισπανία, το υλικό είναι δικό μας. Μας λείπει μια ομοσπονδία», εξηγεί ο Awais, πατέρας δύο κορών. Και προσθέτει, ανήσυχος: «Πολλοί έχουν χάσει τη δουλειά τους για να παίξουν κρίκετ ή έχουν εγκαταλείψει το άθλημα».

Ο Hamza Saleem Dar (Πακιστάν, 28 ετών) ήταν στα πρόθυρα να μην πάει στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. «Είμαι επίσης οδηγός ταξί. Τα αφεντικά μου, καταρχήν, δεν με άφηναν να πάω να αγωνιστώ», λέει. Έγινε ο MVP του τουρνουά. Ζει στη Μπανταλόνα για 10 χρόνια και ξεκίνησε επειδή οι φίλοι του του είπαν ότι υπήρχε πρωτάθλημα κρίκετ. Πλέον είναι εθνικός για περισσότερα από τέσσερα χρόνια. “Όλοι εργαζόμαστε. Και την ημέρα που δεν εργαζόμαστε, δεν κερδίζουμε τίποτα. Όσοι είναι παντρεμένοι και έχουν παιδιά δεν λαμβάνουν λογαριασμούς στο τέλος του μήνα. Ακόμη και ορισμένοι από εμάς έχουν λάβει την τελευταία ειδοποίηση για να φύγουν να παίξουμε», εξηγεί ο Μπαμπάρ: «Άλλοι αποβλήθηκαν ή δεν μπόρεσαν να αγωνιστούν. Λείπουμε για αρκετές μέρες κάθε δύο μήνες», προσθέτει ο νεαρός παίκτης.

Ο Μπαμπάρ παίζει με τους συμπαίκτες του από το 2014. Είναι και ταξιτζής και το κρίκετ είναι το καταφύγιό του: «Όταν είμαι άρρωστος έρχομαι εδώ και όλα φεύγουν». Ζει στη Μπανταλόνα 14 χρόνια: «Εδώ προπονούμε αρκετούς φίλους από την εθνική ομάδα. Το Δημοτικό Συμβούλιο μας δίνει αυτόν τον χώρο, αλλά δεν καταφέραμε να εγκαταστήσουμε δίκτυα ή να τον ρυθμίσουμε με τρόπο που να πλησιάζει το πώς είναι ένας αγώνας. Εκπαιδεύουμε μόνο τα βασικά. Ας περιμένουμε να δούμε αν μπορούν να μας δώσουν κάτι καλύτερο».

Δεν έχει καμία σχέση με αυτό ενός ελλειπτικού γηπέδου κρίκετ με γρασίδι. Και δεν υπάρχουν οι απαραίτητες προστασίες, δεν μπορούν να προπονηθούν με τη μέγιστη ένταση, δεδομένου ότι μια ρίψη από τη συμπαγή μπάλα μπορεί να φτάσει τα 145 km/h και να γίνει επικίνδυνο βλήμα. Ανάμεσα σε μπετόν και πέτρες στήνουν τη σκηνή τους σε ένα τσιμεντένιο χωράφι: ένα επίπεδο ρόπαλο, κάποια προστασία για τα πόδια και την μπάλα. Χωρίς πρίζα – χρησιμοποιούν τούβλο – κράνος ή γάντια. Στην Καταλονία, όπως στη Μαδρίτη και τη Σεβίλλη, δεν υπάρχουν γήπεδα κρίκετ, μόνο ένα προσαρμοσμένο γήπεδο μπέιζμπολ σε κάθε πόλη. «Έχουμε κάποια μέρη στην Ισπανία όπου προπονούμαστε με τα δίχτυα. Αλλά κάποιοι εξασκούνται σε γήπεδα σκουός, γήπεδα τένις, γήπεδα γκολφ ή σε μικρούς χώρους. Όπου μπορούμε να προπονηθούμε, το κάνουμε», λέει ο Χουάν Κάρλος.

Ο τελευταίος που φτάνει στην προπόνηση είναι ο ταχύτερος σφαιριστής: ο Raja Adeel. Επικοινωνούν μεταξύ τους σε πακιστανική διάλεκτο ή ισπανικά, αν και στα αποδυτήρια της ομάδας ομιλούνται αγγλικά. Ανάμεσά τους υπάρχει ένας φοιτητής μηχανικός υπολογιστών: ο Malik Mati Ur Rehman (Πακιστάν, 20 ετών), ο νεότερος όλων. Το υλικό του είναι το πιο λιτό, δεδομένου ότι το πλήρες κιτ μπορεί να ξεπεράσει τα 1.000 ευρώ. Το αγοράζουν από την τσέπη τους στο Πακιστάν, μη μπορώντας να βρουν το υλικό στην Ισπανία. Μόνο το ρόπαλο κοστίζει από 200 έως 400 ευρώ, ακόμα κι αν οι επαγγελματίες φτάσουν τα 700 ή τα 800. Η διαφορά μεταξύ τους, λένε οι παίκτες, είναι αξιοσημείωτη.

Οι αθλητές δεν πληρώνονται

«Οι αθλητές δεν πληρώνονται με τίποτα. Όταν ταξιδεύουν, τους δίνουμε 15 ευρώ την ημέρα και λαμβάνουμε επιδοτήσεις για την πτήση και τη διαμονή», εξηγεί ο Χουάν Κάρλος. «Βρισκόμαστε στη διαδικασία να γίνουμε ομοσπονδία, αλλά χρειαζόμαστε 65 συλλόγους σε έξι περιφέρειες και, επί του παρόντος, από τους 109 που υπάρχουν, έχουμε 37 εγγεγραμμένους», προσθέτει ο πρόεδρος του Κρίκετ Ισπανίας, μιας ένωσης που δημιουργήθηκε το 2001 με σκοπό να ανακτώντας την πρώτη παρόρμηση της ομάδας των Άγγλων που δημιούργησαν το Madrid Cricket Club το 1975. Γεννημένος στη Νότια Αφρική από Γαλικιανούς γονείς, ο Juan Carlos ανακάλυψε το άθλημα εκεί όταν ήταν οκτώ ετών και ήταν αρχηγός της ισπανικής ομάδας.

Συνδεδεμένοι με το ICC (Διεθνές Συμβούλιο Κρίκετ), λαμβάνουν επιδοτήσεις περίπου 450.000 ευρώ, ακόμη κι αν ο προϋπολογισμός υπολογίζεται μεταξύ 700.000 και 900.000. «Δεν αρκεί να συνεχίσεις το άθλημα. Εάν το CSD μας βοηθήσει να γίνουμε ομοσπονδία, θα έχουμε περισσότερους πόρους και θα μπορούσαμε επίσης να λάβουμε περισσότερη χορηγία», λέει ο πρώην παίκτης. Επί του παρόντος, το Κρίκετ Ισπανία έχει περισσότερους από 4.000 αθλητές. «Έχουμε μεγαλώσει πολύ. Είμαστε όλο και πιο ανταγωνιστικοί», εξηγεί ο Χουάν Κάρλος.

Στα δύο τελευταία ευρωπαϊκά πρωταθλήματα κατέκτησαν την τρίτη θέση. «Λάβαμε ένα μήνυμα από τον προπονητή της Αγγλίας στο τελευταίο πρωτάθλημα που έλεγε ότι φοβόταν να παίξει εναντίον μας. Αυτό είναι πηγή υπερηφάνειας για την ομάδα», λέει ο πρόεδρος. Όμως η διαδικασία δεν ήταν εύκολη: «Χάσαμε σημαντικούς παίκτες στην εθνική ομάδα λόγω δουλειάς και τραυματισμών. Παλέψαμε, αλλά είναι επίσης καλό και μας δείχνει ότι έχουμε μια ομάδα ικανή να ανταγωνιστεί. «Υπάρχει πολύ ταλέντο», συνεχίζει. «Οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι ένα βήμα μπροστά. Στην Ισπανία δεν έχουμε υποστήριξη λόγω έλλειψης γνώσεων», υπογραμμίζει ο Χουάν Κάρλος. Παρά το γεγονός ότι βρίσκονται σε πρώιμη διαδικασία, οι παίκτες είναι φιλόδοξοι και θέλουν περισσότερα: «Το αποτέλεσμα δεν ήταν αυτό που θέλαμε. Στο μέλλον μπορούμε να κερδίσουμε».

Μπορείτε να ακολουθήσετε το EL PAÍS Deportes στο Facebook ΚΑΙ Χή εγγραφείτε εδώ για να το λάβετε το εβδομαδιαίο μας ενημερωτικό δελτίο.

_