ΜΑΔΡΙΤΗ, 10 Νοε. (EUROPA PRESS) –
Για πρώτη φορά η αποστολή Το ExoMars Trace Gas Orbiter (TGO) της ESA. που περιφέρεται γύρω από τον Κόκκινο Πλανήτη εντόπισε μια νυχτερινή λάμψη ορατή στην ατμόσφαιρα του Άρη.
Κάτω από καθαρό ουρανό, η λάμψη θα μπορούσε να είναι αρκετά φωτεινή ώστε να επιτρέπει στους ανθρώπους να βλέπουν και στους μελλοντικούς αστροναύτες στον Άρη να πλοηγούνται τις σκοτεινές νύχτες. Η νυχτερινή λάμψη παρατηρείται και στη Γη. Στον Άρη ήταν κάτι αναμενόμενο, αλλά ποτέ δεν παρατηρήθηκε στο ορατό φως μέχρι τώρα.
Η ατμοσφαιρική νυχτερινή λάμψη εμφανίζεται όταν δύο άτομα οξυγόνου συνδυάζονται για να σχηματίσουν ένα μόριο οξυγόνου, περίπου 50 km πάνω από την επιφάνεια του πλανήτη.
Τα άτομα οξυγόνου βρίσκονται σε κίνηση: Σχηματίζονται στην ημέρα του Άρη όταν το ηλιακό φως ενεργοποιεί τα μόρια διοξειδίου του άνθρακα, προκαλώντας τη διάσπασή τους. Όταν τα άτομα οξυγόνου μεταναστεύουν στη νυχτερινή πλευρά και δεν ενθουσιάζονται πλέον από τον Ήλιο, συγκεντρώνονται και εκπέμπουν φως σε χαμηλότερα υψόμετρα.
«Αυτή η εκπομπή οφείλεται στον ανασυνδυασμό των ατόμων οξυγόνου που δημιουργούνται στην καλοκαιρινή ατμόσφαιρα και μεταφέρονται από τους ανέμους σε μεγάλα χειμερινά γεωγραφικά πλάτη, σε υψόμετρα μεταξύ 40 και 60 km στην ατμόσφαιρα του Άρη», εξηγεί. είναι μια δήλωση Lauriane Soret, ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο της Λιέγης και μέλος της ομάδας που δημοσίευσε την ανακάλυψη στο Nature Astronomy.
Ο φωτισμός της νυχτερινής λάμψης μπορεί να είναι αρκετά φωτεινός ώστε να φωτίζει το μονοπάτι του μέλλοντος. δείτε τη φωτεινή λάμψη σαν φεγγαρόλουστα σύννεφα στη Γη.
«Αυτές οι παρατηρήσεις είναι απροσδόκητες και ενδιαφέρουσες για μελλοντικά ταξίδια στον Κόκκινο Πλανήτη», λέει ο Jean-Claude Gérard, επικεφαλής συγγραφέας της νέας μελέτης και πλανητολόγος στο Πανεπιστήμιο της Λιέγης.
Η διεθνής επιστημονική ομάδα ενθουσίασε μια προηγούμενη ανακάλυψη που έγινε με το Mars Express, η οποία παρατήρησε τη νυχτερινή λάμψη σε υπέρυθρα μήκη κύματος πριν από δέκα χρόνια. Το Trace Gas Orbiter συνέχισε να ανιχνεύει φωτεινά πράσινα άτομα οξυγόνου ψηλά πάνω από την ημέρα του Άρη το 2020, η πρώτη φορά που αυτή η εκπομπή κατά τη διάρκεια της ημέρας παρατηρήθηκε γύρω από έναν πλανήτη εκτός της Γης.
Αυτά τα άτομα ταξιδεύουν επίσης στη νυχτερινή πλευρά και στη συνέχεια ανασυνδυάζονται σε χαμηλότερο υψόμετρομε αποτέλεσμα την ορατή νυχτερινή λάμψη που ανιχνεύθηκε σε νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε τώρα.
Η TGO, που περιφέρεται γύρω από τον Κόκκινο Πλανήτη σε υψόμετρο 400 χλμ., κατάφερε να παρατηρήσει τη νυχτερινή πλευρά του Άρη με το κανάλι υπεριώδους ορατού του οργάνου της NOMAD. Το όργανο καλύπτει μια φασματική περιοχή από σχεδόν υπεριώδες έως κόκκινο φως και έχει στοχεύσει προς την άκρη του Κόκκινου Πλανήτη για να παρατηρήσει καλύτερα την ανώτερη ατμόσφαιρα.
Το πείραμα NOMAD διευθύνεται από το Βασιλικό Βελγικό Ινστιτούτο Διαστημικής Αερονομίας, σε συνεργασία με ομάδες, μεταξύ άλλων, από την Ισπανία (IAA-CSIC), την Ιταλία (INAF-IAPS) και το Ηνωμένο Βασίλειο (Ανοιχτό Πανεπιστήμιο).
Η νυχτερινή λάμψη χρησιμεύει ως δείκτης των ατμοσφαιρικών διεργασιών. Μπορεί να παρέχει πληθώρα πληροφοριών σχετικά με τη σύνθεση και τη δυναμική μιας δύσκολα μετρήσιμης περιοχής της ατμόσφαιρας, καθώς και την πυκνότητα του οξυγόνου. Μπορεί επίσης να αποκαλύψει πώς εναποτίθεται ενέργεια τόσο από το ηλιακό φως όσο και από τον ηλιακό άνεμο, το ρεύμα των φορτισμένων σωματιδίων που προέρχονται από το άστρο μας.
Η κατανόηση των ιδιοτήτων της ατμόσφαιρας του Άρη δεν είναι μόνο ενδιαφέρουσα από επιστημονική άποψη, αλλά είναι επίσης θεμελιώδης για αποστολές στην επιφάνεια του Κόκκινου Πλανήτη. Η ατμοσφαιρική πυκνότητα, για παράδειγμα, επηρεάζει άμεσα την αντίσταση που βιώνουν οι δορυφόροι που βρίσκονται σε τροχιά και τα αλεξίπτωτα που χρησιμοποιούνται για την παράδοση ανιχνευτών στην επιφάνεια του Άρη.
Η νυχτερινή λάμψη παρατηρείται επίσης στη Γη, αλλά δεν πρέπει να συγχέεται με τα σέλας. Τα σέλας είναι μόνο ένας από τους τρόπους με τους οποίους φωτίζονται οι πλανητικές ατμόσφαιρες, εξηγεί η ESA.
Τα σέλας συμβαίνουν, τόσο στον Άρη όσο και στη Γη, όταν ενεργητικά ηλεκτρόνια από τον Ήλιο συγκρούονται με την ανώτερη ατμόσφαιρα. Διαφέρουν ως προς τον χώρο και τον χρόνο, ενώ η νυχτερινή λάμψη είναι πιο ομοιογενής. Μπορούν να εμφανιστούν τόσο νυχτερινές λάμψεις όσο και σέλας μια μεγάλη γκάμα χρωμάτων ανάλογα με το ποια ατμοσφαιρικά αέρια είναι πιο άφθονα σε διαφορετικά υψόμετρα.
Η πράσινη νυχτερινή λάμψη του πλανήτη μας είναι αρκετά αμυδρή, επομένως είναι καλύτερο να τη δείτε από την άποψη του “τραγουδίσματος”, όπως φαίνεται από πολλές θεαματικές εικόνες που τραβήχτηκαν από αστροναύτες από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό.