Ποδοσφαιρική καταιγίδα στο Σαν Μαμές. Για άλλη μια φορά το γήπεδο του Μπιλμπάο ήταν το σκηνικό ενός τρελού αγώνα, με αλλαγές στη δυναμική, λάθη και πολλά γκολ. Αυτά που η Αθλέτικ έχει συνηθίσει να σκοράρει καθημερινά για να κερδίζει αγώνες. Προέρχονται από μια μάχη σώμα με σώμα με τη Βαλένθια και από μια ήττα που τελείωσε με ταλαιπωρία στη Βιγιαρεάλ, αλλά Οι άντρες του Βαλβέρδε γνώρισαν για άλλη μια φορά μια σχιζοφρενική μονομαχία στην οποία επικράτησαν με πέναλτι του τελευταίου δευτερολέπτου. Και φέτος, σε αντίθεση με τις τελευταίες σεζόν, έχουν στόχο. Πολλά γκολ.
Για τη Σέλτα, δυστυχώς, όλα ήταν κανονικά. Σκληρό χτύπημα για την ομάδα της Γαλικίας, η οποία δεν σηκώνει κεφάλι και βρίσκεται με αρκετούς παίκτες στο έδαφος μετά από έναν αγώνα στον οποίο πέτυχε τρία γκολ, ακύρωσε άλλους δύο, έχασε πέναλτι και δεν σημείωσε βαθμούς. Για άλλη μια φορά περισσότερες αισθήσεις παρά αποτελέσματα, ειδικά στο πρώτο ημίχρονο, κι ας είναι αλήθεια ότι το ποδόσφαιρό τους ήταν αραιωμένο Καθώς περνούσαν τα λεπτά, εμφανίστηκε μια αντιαγωνιστική αμυντική ευθραυστότητα. Αν προσθέσουμε σε αυτό μια ομάδα που δεν έχει κολλήσει λόγω προβλημάτων διαιτησίας λόγω του γεμάτου σακίδιο με το οποίο έφτασε στο Σαν Μαμές, το αποτέλεσμα είναι η αδυναμία να κερδίσει αγώνες. Ακόμη περισσότερο σε ένα σενάριο όπως το rojiblanco και απέναντι σε μια ομάδα σε κατάσταση χάρης στην οποία η τύχη χαμογελά.
[Consulta la clasificación de LaLiga EA Sports]
Εναλλακτικές λύσεις και στους δύο τομείς
Ο εξωτερικός θεατής σίγουρα εκτίμησε έναν αγώνα στον οποίο έγιναν όλα. Πάνω από όλα η δυναμική και των δύο πλευρών. Η ομάδα της Γαλικίας ξεκίνησε πολύ καλύτερα, επιβάλλοντας το παιχνίδι της, ξεπερνώντας την υψηλή πίεση της Athletic και κατάφερε να τρέξει για να χτυπήσει μια αδύναμη ερυθρόλευκη άμυνα. Εκεί βασιλιάς ήταν ο Ιάγος Άσπας. Όχι μόνο για το μεγάλο εναρκτήριο γκολ του, το σπάσιμο μιας ξηρασίας που κρατούσε από τον Μάρτιο, αλλά γιατί είχε χρόνο και χώρο να παίξει όπως σπάνια πριν. Είναι αλήθεια ότι σπατάλησε έναν εναντίον ενός για μια ίσως άχρηστη βουτιά, αλλά το πρώτο του μισάωρο θα μπορούσε να το περάσει σε οποιαδήποτε σχολή ποδοσφαίρου.
Η Athletic δεν μπορεί να βρει τον ρυθμό ανά πάσα στιγμή, ζώντας μόνο στα φλας του Nico Williams και στις στροφές του Oihan Sancet. Ποιους δύο παίκτες βρήκε η ομάδα του Μπιλμπάο στο πληθωρικό της θήραμα. Ο δεύτερος ισοφάρισε το παιχνίδι και ο πρώτος έτρεξε τον Kevin wild στην αριστερή λωρίδα, δημιουργώντας ένα μεγάλο παιχνίδι στο buzzer του ημιχρόνου για να ισοφαρίσουν τα πράγματα πριν από το ημίχρονο. Ναι, η ισοπαλία, γιατί πρώτα με μια άξια αντίδραση η ομάδα του Βίγκο πήρε ξανά το προβάδισμα με ένα υπέροχο γκολ του Μπάμπα μετά από μια σειρά απορρίψεων.
Το διάλειμμα όμως άφησε επικίνδυνο συναίσθημα στους φιλοξενούμενους και συγκινητικό στους ντόπιους φιλάθλους.. Αν παρά το καταστροφικό πρώτο ημίχρονο, ειδικά σε αμυντικό επίπεδο, το αποτέλεσμα δεν ήταν αρνητικό, «απλώς» κάτι θα έπρεπε να βελτιωθεί στο δεύτερο ημίχρονο. Η Athletic φαινόταν να τα καταφέρνει ήδη από τα πρώτα λεπτά της δεύτερης πράξης, για άλλη μια φορά στο «ποδήλατο» του Nico Williams, συγγραφέα της δράσης 3-2, το έργο ενός Γκουρουζέτα που αξίζει να αναφερθεί. Πλέον ο ερυθρόλευκος επιθετικός έχει πετύχει έξι γκολ, ισάξια με μεγάλα ονόματα της διοργάνωσης όπως ο Ογιαρζαμπάλ, ο Σόρλοθ ή ο Ντόβμπικ και μόλις ένα λιγότερο από τον Μοράτα ή τον Ζεράρ Μορένο.
Και όταν φαινόταν ότι η Αθλέτικ θα πανηγύριζε μια άνετη νίκη, κατέρρευσαν ξανά στην άμυνα. Ο Παρέδες και η Βίβιαν ετοίμασαν το νερό και ο Λάρσεν το απόλαυσε. Πρώτα με ένα γκολ που ακυρώθηκε και στη συνέχεια σπρώχνοντας μια μαεστρική ασίστ του Άσπα στα δίχτυα. Οι φιλοξενούμενοι μάλιστα δέχτηκαν πέναλτι μετά από μια ενέργεια που κανείς δεν διαμαρτυρήθηκε ζωντανά, η οποία όμως τσεκάρτηκε από το VAR και έδειξε ένα χέρι του Γκουρουζέτα στη γωνία. Ο Unai Simón, πάντα Unai Simón, έσωσε την Athletic από την ήττα και απέδειξε για άλλη μια φορά ότι κανείς δεν του έδωσε την ιδιοκτησία της εθνικής ομάδας.
Τα τελευταία λεπτά ήταν ένας ερυθρόλευκος μονόλογος, ενώ ο Κέλτης προσπάθησε να σώσει το νερό όσο καλύτερα μπορούσε. Ο Γκουαϊτά απέτρεψε το γκολ του Ντάνι Γκαρθία, θα μπορούσε να γίνει πέναλτι στον Ντε Μάρκος, αλλά στο τέλος έφτασε η μέγιστη ποινή για μπάλα χειρός του Μινγκέζα. Με τον χρόνο σχεδόν… άλλο ένα σκληρό φάουλ για τη Σέλτα. Ο Νίκο Γουίλιαμς ζήτησε επίμονα να το πετάξει, αλλά ο Βαλβέρδε αποφάσισε ότι έπρεπε να είναι ο Μπερενγκέρ. Και δεν έκανε λάθος στην απόφασή του. Ξεγέλασε τον αντίπαλο τερματοφύλακα και ανατίναξε το San Mamés, που πανηγυρίζει μια πραγματικά συναρπαστική πέμπτη θέση, με το καλύτερο ρεκόρ πόντων στην ιστορία σε αυτό το σημείο. Αυτή η ομάδα της Ατλέτικο κερδίζει ήδη ακόμα και όταν παίζει άσχημα.
