Περίπου τριάντα ερευνητές από εννέα κλάδους μηχανικής του Universitat Politècnica de Catalunya (UPC) θα μελετήσουν τον τρόπο παραγωγής, συμπίεσης, μεταφοράς και αποθήκευσης υδρογόνου σε ένα νέο ερευνητικό κέντρο που εγκαινιάστηκε αυτήν την Παρασκευή. Το Εργαστήριο Υδρογόνου, που βρίσκεται στην Πανεπιστημιούπολη Diagonal-Besòs, θα είναι επίσης ανοιχτή σε βιομηχανίες που πρέπει να πραγματοποιήσουν δοκιμές σχετικά με το υδρογόνο για να «ξεπεράσουν το πέρασμα της ερήμου» που υπάρχει μεταξύ της ανάπτυξης μιας ιδέας και της διάθεσής της στην αγορά. Πράγματι, Το εργαστήριο έχει ήδη παραγγελίες από έξι εταιρείες ενέργειας και αυτοκινήτων. Αυτή η «εμβληματική» επιστημονική υποδομή θα χρησιμοποιεί υδρογόνο και ηλεκτρική ενέργεια που παράγεται στο ίδιο κτίριο, όπου έχει εγκατασταθεί μια πιλοτική μονάδα παραγωγής.
Το εργαστήριο διαθέτει 12 σταθμούς δοκιμών και έναν κλιματικό θάλαμο για τη δοκιμή συστημάτων σε ακραίες συνθήκες, μεταξύ 70 μοιρών και 20 κάτω από το μηδέν, με μέγιστη ισχύ έως 100 kW. Αυτή η κάμερα μπορεί να χρησιμοποιηθεί, για παράδειγμα, για να υπολογίσει σε ποια θερμοκρασία παγώνει ένας κινητήρας κυψελών καυσίμου για ηλεκτρικά ή υβριδικά οχήματα και πόσους κύκλους κατάψυξης μπορεί να αντέξει, αναφέρει ACN.
Και αυτό είναι όλο Η έρευνα για την αυτοκινητοβιομηχανία θα αποτελέσει έναν από τους βασικούς άξονες σε αυτό το κέντρο, όπου θα διεξαχθεί επίσης έρευνα για την παραγωγή καυσίμων μηδενικών εκπομπών για αεροσκάφη και θα αναπτυχθούν έξυπνα συστήματα για την καύση υδρογόνου για τις βιομηχανίες γυαλιού, τσιμέντου, χάλυβα και κεραμικής. Ομοίως, θα γίνει επίσης έρευνα για την αντικατάσταση του γκρίζου υδρογόνου, δηλαδή που παράγεται με φυσικό αέριο, στην παραγωγή αμμωνίας ή λιπασμάτων.
Το κέντρο διαθέτει το δικό του μικροδίκτυο για τη βελτιστοποίηση της κατανάλωσης και παραγωγής υδρογόνου και ηλεκτρικής ενέργειας. Ακριβώς μία από τις προκλήσεις που πρέπει να αντιμετωπίσει αυτός ο φορέας ενέργειας είναι μειώσει την κατανάλωση νερού απαραίτητο για την παραγωγή του –που σήμερα είναι μεταξύ 9 και 15 λίτρα το κιλό– και μείωση του κόστους παραγωγής, που είναι πλέον 6 ευρώ το κιλό. Στόχος των ερευνητών είναι να χρησιμοποιήσουν αναγεννημένο ή θαλασσινό νερό και μη πόσιμο νερό και να μειώσουν την τιμή παραγωγής σε περίπου δύο ευρώ το κιλό.
«Η παραγωγή πρέπει να είναι αποτελεσματική και αυτή τη στιγμή το πράσινο υδρογόνο είναι ακριβό σε σύγκριση με το γκρίζο υδρογόνο, που παράγεται με φυσικό αέριο, το οποίο κοστίζει ένα ευρώ ανά κιλό», δήλωσε ο Lluís Soler, αναπληρωτής διευθυντής του κέντρου. Μια από τις ενδιαφέρουσες πτυχές για τις εταιρείες είναι ότι αυτό το «ζωντανό εργαστήριο» θα συλλέγει συνεχώς δεδομένα που θα βοηθήσουν «να επαληθεύσουμε ότι η εγκατάσταση πράσινου υδρογόνου είναι εφικτή σε βιομηχανικές εγκαταστάσεις», εξήγησε ο Lluís Soler.
Το πανεπιστήμιο το υποστηρίζει Το ανανεώσιμο υδρογόνο είναι «το ιδανικό συμπλήρωμα της ηλεκτρικής ενέργειας» για να σταματήσει να εξαρτάται από τα ορυκτά καύσιμα. Ειδικά λόγω της απαλλαγής από τις ανθρακούχες εκπομπές της βιομηχανίας και των μεταφορών, που είναι οι τομείς που εκπέμπουν τις περισσότερες εκπομπές στην ατμόσφαιρα στην Καταλονία, ιδιαίτερα στην περιοχή της Βαρκελώνης, που ξεπερνά τις εκπομπές στη Lleida κατά έξι φορές.
Πιέστε για ανανεώσιμες πηγές ενέργειας
Ο Jordi Llorca, αντιπρύτανης του UPC για την έρευνα, επέμεινε ότι το υδρογόνο είναι «ένας φορέας ενέργειας, όχι μια πηγή ενέργειας και για να το παράγουμε χρειαζόμαστε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας». «Το πράσινο υδρογόνο έχει νόημα μόνο εάν χρησιμοποιούμε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, διαφορετικά δεν θα έχουμε την ικανότητα να παράγουμε το υδρογόνο που χρειαζόμαστε», είπε, προτού επαναλάβει ότι δομές όπως αυτό το πιλοτικό εργοστάσιο είναι θεμελιώδεις για να προχωρήσουμε προς την ενεργειακή μετάβαση.
Συνολικά, το πανεπιστήμιο έλαβε 1,1 εκατ. ευρώ επιδοτήσεις για την κατασκευή του εργοστασίου. Το έργο αποτελεί μέρος του Ειδικού Κέντρου Έρευνας Υδρογόνου (CER-H2) που δημιουργήθηκε πριν από δύο χρόνια από το πανεπιστήμιο και το οποίο έχει λάβει χρηματοδότηση 5,08 εκατομμυρίων ευρώ για έργα που συνδέονται άμεσα με το υδρογόνο κατά την τελευταία δεκαετία.