ΚΑΙη τέχνη της άμυνας χάνει σταδιακά την ουσία της στη Formula 1. Με μια νέα γενιά που έχει συνηθίσει να παίρνει όποιον τολμά να προσπεράσει από την πίστα, Συγκρούσεις όπως αυτή μεταξύ του Πέρεθ και του Αλόνσο είναι όλο και πιο σποραδικές. Η επιθυμία να προσπαθούν συνεχώς να προσπερνούν έχει οδηγήσει τους οδηγούς να παραιτηθούν από τη διατήρηση της θέσης τους απέναντι σε μέτρια ταχύτερα αυτοκίνητα.. Αν ήταν ήδη δύσκολο να διατηρήσεις τη θέση στην F1 pre-DRS, τώρα φαίνεται αδύνατο.
Η Βραζιλία ήταν το ματς που έριξε φως και άνοιξε μια αύρα ελπίδας για το μέλλον. Ίσως είναι καιρός να αξιολογηθούν οι αμυντικές ενέργειες ή, ίσως, αυτές είναι δυνατές μόνο εάν εμπλέκονται δύο καθαροί οδηγοί που σέβονται τους άγραφους νόμους των πίστων. “Με το 95% του grid θα είχα τρακάρει, αλλά με τον Fernando ξέρω ότι μπορούμε να κάνουμε αυτούς τους αγώνες στην πίστα”άμεσο μήνυμα στην υπόλοιπη μάντρα.
Αυτός οδηγός που συμμετείχε στο μεγαλύτερο αριθμό Grand Prix Συνεχίζει ακόμα να αφήνει ανεκτίμητο απόθεμα σε ένα αυτοκίνητο. Πέρα από τους τίτλους ή τις νίκες, ίσως εκεί βρίσκεται το μεγαλείο του. Η άμυνα του Τσέκο ταιριάζει άμεσα σε ένα μουσείο που δεν κουράζεται ποτέ να συλλέγει έργα τέχνης.
Pérez, Βραζιλία 2023: ένα αδύνατο κατόρθωμα ενάντια στο πιο κυρίαρχο αυτοκίνητο
Ο Μεξικανός είναι το τελευταίο σε μια μακρά σειρά θυμάτων. Με ένα από τα πιο κυρίαρχα αυτοκίνητα στην ιστορία: 19 νίκες από τις 20 πιθανές αυτή τη σεζόν. Με διαφορά 11 χλμ./ώρα (339 για Τσέκο – 328 για Φερνάντο) σε Κυρίαρχη πίστα για προσπεράσεις και με δύο διαδοχικές ζώνες DRS, μετά τη διέλευση του ‘Eses de Senna’. Υποβάλλεται σε αφόρητη πίεση για περισσότερους από 20 γύρους κολλημένος στο πίσω φτερό του AMR23.
Ενώ τα χέρια των περισσότερων θνητών παγώνουν, τα χέρια του Αλόνσο παραμένουν προσκολλημένα στο τιμόνι. Ο αστουριανός εξήγησε πώς κατάφερε να πετύχει το κατόρθωμα: «Χρησιμοποιούσα ενέργεια στις ευθείες μόνο για να βεβαιωθώ ότι δεν είχα διαφυγή. Μερικές φορές αλλάζαμε δρόμους. Δεν ήθελα να είμαι πάντα στην ίδια σελίδα. Αν έμπαινε, έβγαινα. Επομένως, ο Τσέκο δεν είχε ποτέ σαφή κατεύθυνση για να αλλάξει τροχιά και να έχει καθαρό αέρα».
Μερικές φορές αλλάζαμε δρόμους. Δεν ήθελα να είμαι πάντα στην ίδια σελίδα. Αν έμπαινε, έβγαινα
«Ο Τσέκο υπέφερε λίγο πηγαίνοντας στις στροφές 10, 11 και 12 πίσω από το αυτοκίνητό μου. Αυτές οι τρεις στροφές ήταν κρίσιμες για το προσπέρασμα και όταν είσαι ο οδηγός μπροστά έχεις πάντα καλύτερο κράτημα. Σίγουρα βιώθηκε με περισσότερη ένταση έξω από ό,τι μέσα στο μονοθέσιο», ανέλυσε ο Φερνάντο, αναφορικά με το ποια είναι για πολλούς η καλύτερη άμυνα της αθλητικής του καριέρας.
Χάμιλτον, Ουγγαρία 2021: δύο δευτερόλεπτα κάτω
Η Aston Martin επέτρεψε στον Fernando να επαναφέρει αγώνες που έμοιαζαν ήδη ξεχασμένοι. Πόσες φορές θα μετανιώσει η F1 που δεν μπόρεσε να έχει τον Αλόνσο και τον Χάμιλτον σε συνεχείς μάχες στην πίστα. Μέχρι το Μπαχρέιν, η τελευταία φορά που είχαν συναντηθεί στην πίστα ήταν στο Hungaroring μετά από ένα διάλειμμα δύο ετών από τους αστουριανούς. Εκείνο το απόγευμα επιβεβαίωσε ότι δεν είχε χάσει ούτε ένα ίχνος ανταγωνιστικότητας.
Ο Βρετανός πάλευε για τη νίκη ένα Σαββατοκύριακο στο οποίο ο Verstappen έτρεχε στη 10η θέση και ήταν εκτός ρυθμού λόγω ζημιάς στο αυτοκίνητό του. Με διαφορά στα ελαστικά (ο Χάμιλτον είχε νέο μέσο και ο Αλόνσο σκληρό για περισσότερους από 20 γύρους), ο αστουριανός κατάφερε να συγκρατήσει τον επτά φορές πρωταθλητή να σερβίρει τον Ocon σε μια ασημένια πιατέλα και, στη συνέχεια, το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στον Verstappen. Η πίστα μπορεί να λειτουργήσει υπέρ του, αλλά ένας οδηγός δεν κράτησε ποτέ τον Hamilton μακριά για τόσο καιρό σε ένα απείρως κατώτερο μονοθέσιο.
Ο Χάμιλτον είχε ένα δεύτερο και μισό αυτοκίνητο και περίπου ένα δευτερόλεπτο από τροχούς, δηλαδή δυόμισι δευτερόλεπτα μπροστά.
«Ο Χάμιλτον είχε ένα δεύτερο και μισό αυτοκίνητο και περίπου ένα δευτερόλεπτο τροχούς, δηλαδή δυόμισι δευτερόλεπτα μπροστά. Έκανε λάθη, αλλά ήξερα ότι δεν μπορούσα να τον κρατήσω πίσω». ο αστουριανός ανέλυσε αφού ο επτά φορές πρωταθλητής κατάφερε να τον προσπεράσει, αλλά σε αυτόν τον αγώνα έπρεπε να αρκεστεί στην τρίτη θέση.
Vettel, Σιγκαπούρη 2010: πίεση στους τοίχους μιας πόλης
Ο μοναδικός Μεγάλος Τσελέμ Η καριέρα του αστουριανού σφραγίστηκε από την αδιάκοπη παρενόχληση του Vettel στην πίστα Marina Bay. Ο Φερνάντο έφτασε με τη νίκη στο χέρι στη Μόντσα και με την ελπίδα να αναπληρώσει ένα Παγκόσμιο Πρωτάθλημα που έμοιαζε χαμένο.
Υπήρχαν 61 γύροι με το RB6 του Γερμανού μόλις λίγα δέκατα μπροστά. Ακόμη και χωρίς την εφαρμογή του τρέχοντος DRS, ο τέσσερις φορές παγκόσμιος πρωταθλητής παρέμεινε κολλημένος στο φτερό της Ferrari αναζητώντας ένα άνοιγμα. Ο Fernando δεν το επέτρεψε ποτέ και κράτησε τον Vettel στη δεύτερη θέση για ολόκληρο τον αγώνα. Σε μερικές περιπτώσεις, ο ρυθμός του Ισπανού έπεσε σκόπιμα αναζητώντας ένα πρόβλημα αξιοπιστίας με τον κινητήρα της Renault. Δροσερό αίμα ενώ γυαλίζεις τους τοίχους.
Όσο πλησίαζε τόσο καλύτερα, ήξερα ότι θα ζέστανε τον κινητήρα, τα λάστιχα… Μερικές φορές τον άφηνα να πλησιάσει, ήταν καλό για μένα.
«Δεν ανησυχούσα πολύ ούτε για τον Vettel, ήταν δύσκολο ή αδύνατο να προσπεράσω εδώ. Όσο πλησίαζε τόσο καλύτερα, ήξερα ότι θα ζέστανε τον κινητήρα, τα λάστιχα… Μερικές φορές τον άφηνα να πλησιάσει, ήταν καλό για μένα. Δεν υπήρχε κανένα λάθος και ανησυχούσα για τις στροφές, αλλά όλα πήγαν όπως ήθελα», είπε ο αστουριανός μετά τη νίκη σε δύο διαδοχικούς αγώνες σε εκείνη την περίοδο.
Schumacher, Imola 2005: ο «Kaiser» στη Ferrari
Η συγκίνηση που είδαμε τον Φερνάντο να πολεμά τον Τσέκο στη Βραζιλία, προς το παρόν, μας πήγε 18 χρόνια πίσω, όταν Η καρδιά της F1 συγκρατήθηκε καθώς ο Σουμάχερ εξαπέλυσε επίθεση μετά από επίθεση στον Ισπανό σε αναζήτηση της νίκης. “Όταν έχεις τον Michael Schumacher στους καθρέφτες σου, δεν μπορείς να χαλαρώσεις, ακόμα κι αν ήταν σαν ρομπότ μέσα στο αυτοκίνητο. Είναι ένας από τους πιο εμβληματικούς αγώνες της καριέρας μου”, θυμάται ο Fernando συναισθηματικά.
Οι περασμένες εποχές ήταν καλύτερες… Ο βασιλεύς πρωταθλητής κόντρα στον αμφισβητία, η πιο επιτυχημένη ομάδα απέναντι σε μια Ρεναλούτ χωρίς τίτλους, η ψυχρότητα του Γερμανού απέναντι στη μαγεία του Ισπανού. Τα πάντα γύρω από αυτή τη μάχη εκτός γηπέδου θα μπορούσαν να ταιριάζουν με αυτό που συνέβη εκεί. Την επόμενη χρονιά, ο Michael είχε το καθήκον να αποδείξει ότι το προσπέρασμα στον Άγιο Μαρίνο ήταν μια «σχεδόν» αδύνατη αποστολή. Αλλά Η γοητεία αυτής της άμυνας έγκειται στο γεγονός ότι, για πρώτη φορά, ένας Ισπανός αντιμετώπισε και νίκησε τους κορυφαίους του αθλήματος.
Όταν έχεις τον Michael Schumacher στους καθρέφτες σου, δεν μπορείς να χαλαρώσεις, ακόμα κι αν ήταν σαν ρομπότ μέσα στο αυτοκίνητο. Είναι ένας από τους πιο εμβληματικούς αγώνες της καριέρας μου.
Σχεδόν δύο δεκαετίες αργότερα, ο Αστουριανός οδηγός συγκρίνει τον ηρωισμό της Κυριακής με αυτόν του «Κάιζερ»: «Το 2005 ήταν πιο εύκολο, γιατί δεν υπήρχε DRS. Γι’ αυτό μάλλον ήταν πιο εύκολο. Η διαχείριση των ελαστικών είναι επίσης πολύ διαφορετική από τότε. Το 2005, αν έχανες τη δουλειά σου, σήμαινε αντίο και δεν μπορούσες να την πάρεις πίσω. Εδώ είχα άλλη μια ευκαιρία. Το DRS εισήχθη για να βελτιώσει το σόου και σήμερα είναι ένα καλό παράδειγμα αυτού», εξομολογήθηκε ο Fernando.