Τι ακριβώς είναι το ουρογεννητικό εμμηνοπαυσιακό σύνδρομο (GMS);
Το ουρογεννητικό σύνδρομο της εμμηνόπαυσης (GMS) είναι ένα σύνολο αλλαγών που επηρεάζουν ολόκληρη τη γυναικεία οικεία περιοχή.: κόλπος, αιδοίο, ουροποιητικό και πυελικό έδαφος. Αυτές οι αλλαγές συμβαίνουν σε ανατομικό, φυσιολογικό και λειτουργικό επίπεδο, τόσο στην αιδοιοκολπική περιοχή όσο και στο ουροποιητικό σύστημα.
Ποιες αιτίες και ποια είναι τα πιο κοινά συμπτώματα του GMS;
Η αιτία του ουρογεννητικού συνδρόμου είναι η μείωση της παραγωγής γυναικείων ορμονών κατά την εμμηνόπαυση (σεξουαλικά στεροειδή, ιδιαίτερα οιστρογόνα). Σε κολπικό επίπεδο, τα συμπτώματα είναι ξηρότητα, ερεθισμός, έλλειψη λίπανσης κατά τη σεξουαλική δραστηριότητα, άσχημη οσμή, ελαφρά αιμορραγία και κάψιμο.. Και σε επίπεδο ούρων δυσουρία (πόνος κατά την ούρηση), επείγουσα ούρηση (έντονη και ξαφνική ανάγκη για ούρηση) και ουρολοιμώξεις. Στην πραγματικότητα, ο επιπολασμός των συμπτωμάτων που σχετίζονται με την ατροφία του ουρογεννητικού συστήματος στο κλίμα δεν είναι καλά καθορισμένος. Αυτό συμβαίνει γιατί πολλές γυναίκες θεωρούν ότι αυτά τα συμπτώματα είναι αναπόφευκτη συνέπεια της γήρανσης, γεγονός που τις ωθεί να μην αναζητήσουν ιατρική βοήθεια. Μελέτες επιπολασμού εκτιμούν ότι τα συμπτώματα της ατροφίας του ουρογεννητικού συστήματος επηρεάζουν μεταξύ 10 και 40% των μετεμμηνοπαυσιακών γυναικών. Από γυναικολογική άποψη, ένας από τους πρώτους λόγους για διαβούλευση για μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες είναι η ξηρότητα του κόλπου. Μερικές γυναίκες αναφέρουν ότι σχετίζεται με τη σεξουαλική επαφή, με αποτέλεσμα αυτή η κατάσταση να μειώνει τη συχνότητα της σεξουαλικής επαφής. Η δυσπαρεύνια, που ορίζεται ως ο πόνος που αισθάνονται οι γυναίκες κατά τη σεξουαλική επαφή, ευνοείται από την ατροφική κολπίτιδα.
Γιατί συμβαίνει αυτό;
Για δύο κυρίως λόγους: Αλλοιώσεις στη σύσταση και λειτουργία του κολπικού βλεννογόνου και αλλοιώσεις στο κολπικό μικροβίωμα (μικροοργανισμοί που ζουν φυσιολογικά στον κόλπο). Μία από τις κύριες λειτουργίες των οιστρογόνων είναι η λίπανση του κόλπου. Χάρη στη διέγερσή του, ο κολπικός βλεννογόνος παράγει ένα διαφανές λιπαντικό υγρό που αποτρέπει την αφυδάτωση και την ξηρότητα των βλεννογόνων. Από την άλλη, ο κόλπος καλύπτεται από ένα επιθήλιο που αναγεννάται χάρη στη διέγερση των οιστρογόνων και όταν τα επίπεδά του μειώνονται κατά την εμμηνόπαυση, αυτή η διαδικασία πολλαπλασιασμού μειώνεται, προκαλώντας λέπτυνση του ουροκολπικού επιθηλίου. Επειδή οι νευρικές απολήξεις βρίσκονται κοντά στην επιφάνεια, αυξάνεται η ευαισθησία, γεγονός που μπορεί να προκαλέσει πόνο. Ομοίως, τα οιστρογόνα επηρεάζουν το pH του κολπικού επιθηλίου, το οποίο βοηθά στη διατήρηση της κολπικής μικροχλωρίδας σε ισορροπία και όταν μειώνονται τα οιστρογόνα, τα καλά βακτήρια μειώνονται, γεγονός που οδηγεί σε λοιμώξεις. Περισσότερες από τις μισές γυναίκες που πάσχουν από αυτή τη διαταραχή είναι κάτω των 50 ετών. Τα συμπτώματα κυμαίνονται από μικρή ενόχληση έως περιορισμούς στην προσωπική, κοινωνική και εργασιακή απόδοση της γυναίκας. Με λίγα λόγια, επηρεάζει και μειώνει την ποιότητα ζωής των γυναικών.
Τα συμπτώματα κυμαίνονται από ήπια δυσφορία έως περιορισμούς στην προσωπική, κοινωνική και εργασιακή απόδοση.
Πώς αντιμετωπίζονται τα συμπτώματα;
Στην HPS συνιστούμε στους ασθενείς μας να αντιμετωπίζουν τα συμπτώματα του ουρογεννητικού συνδρόμου μέσω ενός συνδυασμού υιοθέτησης συνηθειών υγιεινού τρόπου ζωής και γυναικολογικών θεραπειών. Όσον αφορά τον υγιεινό τρόπο ζωής, Είναι απαραίτητο να αποφύγετε το υπερβολικό βάρος και την παχυσαρκία (αυξάνονται τα συμπτώματα της εμμηνόπαυσης), να μειώσετε τον καπνό και το αλκοόλ, να κάνετε τακτική άσκηση, να διατηρήσετε τη σεξουαλική δραστηριότητα και να κάνετε ασκήσεις Kegel. (ασκήσεις πυελικού εδάφους που βοηθούν στην ενδυνάμωση, τόνωση και οξυγόνωση των δομών και των ιστών του κόλπου).
Τι είδους θεραπείες συνιστώνται;
Υπάρχουν διάφορες εναλλακτικές λύσεις, ανάλογα με τη σοβαρότητα και τη συχνότητα των συμπτωμάτων. Κάποιες από αυτές μπορούν να χρησιμοποιηθούν κλιμακωτά και είναι ενυδατικές κρέμες, οι οποίες εφαρμόζονται στον κόλπο αρκετές φορές την εβδομάδα. Προσκολλώνται στο κολπικό επιθήλιο, συγκρατώντας νερό στον κόλπο, διατηρώντας την ενυδάτωση και την ελαστικότητά του. Επιπλέον, τα επίπεδα του pH στον κόλπο μειώνονται, επομένως όσο υψηλότερη είναι η οξύτητα, τόσο καλύτερος είναι ο έλεγχος της βακτηριακής ανάπτυξης. Η τοπική ορμονοθεραπεία χρησιμοποιείται για τη θεραπεία των συμπτωμάτων της κολπικής ατροφίας όταν είναι μέτρια ή σοβαρά. Χορηγούνται χαμηλές δόσεις τοπικών οιστρογόνων, εφαρμόζονται απευθείας στην περιοχή με τη μορφή υπόθετων ή κολπικών δισκίων, κρεμών και κολπικών δακτυλίων σιλικόνης. Η από του στόματος μη ορμονική θεραπεία με οσπεμιφένη ανήκει σε μια ομάδα μη ορμονικών φαρμάκων που είναι επιλεκτικοί ρυθμιστές των υποδοχέων οιστρογόνων. Για να το πούμε στην καθομιλουμένη, ενεργούν όπου θέλουμε και δεν ενεργούν όπου δεν θέλουμε.. MHT, ορμονοθεραπεία εμμηνόπαυσης. Είναι το πιο αποτελεσματικό ενάντια σε όλα τα συμπτώματα της εμμηνόπαυσης, αν και είναι σε μεγάλο βαθμό εκτός χρήσης λόγω του φόβου που προκαλείται από αντιφατικές πληροφορίες. Όλες οι εθνικές και διεθνείς εταιρείες υποδεικνύουν ότι, με ιατρική συνταγή και ακολουθώντας τις συστάσεις των τρεχουσών κατευθυντήριων γραμμών, τα οφέλη υπερτερούν κατά πολύ των κινδύνων, ακόμη κι αν πρέπει να επιλέξουμε ασθενείς που μπορούν να το χρησιμοποιήσουν. Και, τέλος, αναγεννητικές τεχνικές βασισμένες σε Jet Plasma, Laser, Ραδιοσυχνότητες, υαλουρονικό οξύ, κύτταρα μήτρας (υαλουρονικό οξύ με βλαστοκύτταρα), PRP (πλάσμα πλούσιο σε αιμοπετάλια) και εξωσώματα. Αυτές οι τεχνικές ενεργοποιούν την παραγωγή κολλαγόνου και ελαστίνης και προκαλούν νεοαγγείωση με αυξημένη ροή αίματος στην περιοχή. Είναι ανώδυνα, χωρίς αναισθησία και εξωτερικά ιατρεία.