Riot Forge Χτύπησε ξανά το τραπέζι Nunu’s Song: A League of Legends Story. Η τεκίλα λειτουργεί είναι η ομάδα που επέλεξε η εταιρεία της Καλιφόρνια για να ενισχύσει τον στόχο της επέκτασης του σύμπαντος Runeterra, ως μέρος μιας σειράς spin off που θα συνεχίσουν να εμπλουτίζουν το σύμπαν τους με όλες τις αποχρώσεις που μπορούν να περιέχουν. Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι οι στόχοι της Riot είναι να βελτιώσει την επωνυμία της και να κατανοήσει όλο και περισσότερο κοινό, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι η επέκτασή της έδωσε επίσης νέους τόνους (και, το πιο σημαντικό, έκανε αυτούς που ήταν ήδη εκεί να λάμψουν που ήταν) . , αν και πιο κρυφό) σε όλα όσα περιβάλλουν το League of Legends. Υπάρχει ένα διαφορετικό είδος ευαισθησίας που, εκ πρώτης όψεως, θα ήταν δύσκολο να συσχετιστεί με τις ιδιοσυγκρασίες ενός ανταγωνιστικού βιντεοπαιχνιδιού, και ένα είδος αίσθησης ότι το στούντιο της Μαδρίτης είναι ειδικός στην αξιοποίηση: αυτή της ωριμότητας και της απώλειας, προφανώς , μέσα από τα μάτια ενός παιδιού
Το Nunu είναι το απομεινάρι των Συμβολαιογράφων, μιας νομαδικής φυλής της Runeterra που εμπνεύστηκε από τους Εσκιμώους και κατοικεί στην παγωμένη περιοχή Freljord. Συνοδεύεται φυσικά από τον Γουίλαμπ, έναν γιέτι που μοιράζεται με τον νεαρό φίλο του ότι είναι το τελευταίο απομεινάρι της πόλης του. Και οι δύο έχουν την αποστολή να βρουν την εξαφανισμένη μητέρα του Nunu, τη Layka, μια παρόμοια αφετηρία με τα υπόλοιπα παιχνίδια με το tagline “A League of Legends Story”, ενώ μας λένε επίσης μια βασική στιγμή στην εξέλιξη των ιστοριών τους. , η διαδικασία που διαμόρφωσε την προσωπικότητά τους και τι μας μεταφέρει σε ένα παιχνίδι LoL, από μια πολύ πιο οικεία εικόνα. Ο Nunu και ο Willump είναι πολλά περισσότερα από απλά ζούγκλες (όχι πολύ δημοφιλείς τον τελευταίο καιρό) στο League of Legends. Μπορεί να φαίνεται σαν αληθοφάνεια, στην πραγματικότητα, επειδή η Riot έδειχνε πάντα έντονο ενδιαφέρον για την ενσωμάτωση της προέλευσης των 165 πρωταθλητών της με πλούσιες και ενδιαφέρουσες ιστορίες, αλλά η αλήθεια είναι ότι μεγάλο μέρος του κοινού δεν αναζητά τέτοιου είδους πληροφορίες στο μενού ή στο Διαδίκτυο εάν δεν τις βρείτε στο παιχνίδι ως μέρος της ιστορίας. Είναι φυσικό ότι αυτό συμβαίνει στην πραγματικότητα, και εδώ βρίσκεται η κύρια αξία του The Mageseeker, του Convergence και, κυρίως, του Song of Nunu: αφηγείται από πρώτο χέρι πώς σφυρηλατείται ένας δεσμός όπως αυτός του Nunu και του Willump και αποδεικνύει ότι είναι δεν. Είναι απλώς ένας άλλος στην ατελείωτη σειρά χαρακτήρων του League of Legends.
Η Tequila Games, είπα παραπάνω, αποδεικνύεται το ιδανικό στούντιο για την ανάπτυξη της ιστορίας των Συμβολαιογράφων και των Yetis. Επιδεικνύουν εδώ και χρόνια την καλή τους δουλειά και την επιθυμία τους να εξερευνήσουν ιστορίες με μια απλή βάση, σε πολλές περιπτώσεις, παρά την απλότητα που μπορούν να καυχηθούν (καθώς γράφω αυτό σκέφτομαι περισσότερο τον RiME και τον GYLT παρά το The Sexy Brutale, για παράδειγμα) δεν τους εμποδίζει να δώσουν έναν ζεστό και ελπιδοφόρο τόνο ακόμα κι αν τα παιχνίδια τους περιβάλλονται πάντα από μια συγκεκριμένη αύρα αβεβαιότητας. Από την Riot Forge, μάλιστα, έχουν ήδη εξομολογηθεί ότι το ενδιαφέρον τους για το ισπανικό στούντιο προήλθε χάρη στο RiME και, αν και παρατηρούνται κάποιες ομοιότητες με το Song of Nunu, δεν δίνει την εντύπωση ότι πρόκειται για «προμήθεια» χωρίς σημαντικούς ισχυρισμούς ή ότι υπάρχει μια «απαίτηση» η περιπέτεια του Nunu και του Willump να είναι υπερβολικά εμπνευσμένη από κάποια από τα προηγούμενα έργα τους. Η συνεργασία μεταξύ της Riot και της Tequila προκύπτει περισσότερο από την τεράστια ευαισθησία του στούντιο να μιλάει για τα πιο ανθρώπινα θέματα, από το γούστο του για την αισθητική και τον τρόπο μετάδοσής του, και μόνο τότε είναι δυνατόν οι χαρακτήρες αυτής της ιστορίας να μην είναι εναλλάξιμοι. Είναι μια ταινία που τόσο σε περιεχόμενο όσο και σε μορφή δεν μπορεί παρά να έχει πρωταγωνιστές τους Nunu και Willump.
Η δυναμική που κινεί το παιχνίδι, επιστρέφοντας μάλιστα σε αυτή την ελαφριά ομοιότητα με το RiME, βρίσκεται στον τρόπο με τον οποίο καταφέρνουμε να λύσουμε τους μικρούς γρίφους που παρουσιάζει η περιοχή του Freljord, ανταλλάσσοντας τον έλεγχο και των δύο χαρακτήρων για να τους εκμεταλλευτούμε. τι μπορεί να κάνει ο καθένας. Το Willump είναι μεγαλύτερο, ταχύτερο και δυνατότερο, ιδανικό για κλιμάκωση καταστάσεων, μάχες και, γενικά, στιγμές που χρειαζόμαστε λίγη περισσότερη δύναμη για να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημά μας. Ο Nunu είναι μικρότερος και πιο ευκίνητος, επομένως θα είναι πιο εύκολο μαζί του να διασχίσει περιοχές όπου ο χώρος είναι πιο στενός, αν και αυτό που του δίνει την πιο ιδιαίτερη πινελιά – προφανώς, όπως στην περίπτωση του Yeti, οι διαφορετικές ικανότητες και των δύο προέρχονται από αυτό που μπορεί να κάνει σε παιχνίδια LoL: Είναι ένα μαγικό φλάουτο που χρησιμοποιείται για την ενεργοποίηση μηχανισμών και την αλληλεπίδραση με πολλούς τρόπους με την παγωμένη περιοχή του Runeterra. Αυτό το μέρος της προσέγγισής του παραπέμπει στο πιο κλασικό μέρος του Song of Nunu, αυτό που βρίσκεται πιο κοντά στις πλατφόρμες παζλ που πλημμύρισαν τη βιομηχανία με την τρισδιάστατη έκρηξη. Είναι ένα είδος που τα πάει πολύ καλά, προφανώς, όχι μόνο επειδή, αν και αυτά τα παζλ δεν μας βάζουν σχεδόν ποτέ σε δυσκολία, είναι πολύ καλά τοποθετημένα και παρουσιασμένα, ούτε λόγω του πόσο καλά ταιριάζει με την απλότητα που χαρακτηρίζει τη μελέτη, αλλά επειδή είναι αρκετά ελαφρύ για να δίνει κίνητρα χωρίς να κορεστεί ή να βάζει πολλά εμπόδια στην ανάπτυξη της σχέσης μεταξύ των δύο πρωταγωνιστών του.
Αυτή η σχέση, σχεδόν αδελφική, είναι πάνω από την ίδια την πλοκή. Εξάλλου, η Riot ανέπτυξε ολόκληρη την ιστορία του Nunu και του Willump πριν από χρόνια για τους περίεργους, επομένως είναι πιθανό ότι πολλοί από τους ανθρώπους που ενδιαφέρονται για το Song of Nunu γνωρίζουν ήδη ακριβώς όλα όσα πρόκειται να συμβούν. Αυτό που μένει στο προσκήνιο, λοιπόν, είναι οι στιγμές στις οποίες και οι δύο εξερευνούν περισσότερο το πλαίσιο του άλλου, καθώς γνωρίζονται βαθύτερα μέχρι να σχηματίσουν έναν δεσμό τόσο στενό που, στην πραγματικότητα, και οι δύο χαρακτήρες αποτελούν έναν ενιαίο πρωταθλητή. στο MOBA της Riot. Την ομιλία διευθύνει ο ίδιος ο Nunu (ο Willump είναι ακόμα Yeti, οπότε επικοινωνεί με γρυλίσματα που ο συμβολαιογράφος καταλαβαίνει τέλεια) και δεν χάνει ούτε μια στιγμή παύσης για να εμβαθύνει στο δικό του πλαίσιο και του συντρόφου του. τόσο τραγικό που επέβαλαν μια μοναξιά τόσο μοναδική και θλιβερή που μόνο αυτοί μπορούν να καταλάβουν. Πράγματι, είναι περίεργο το γεγονός ότι το σκηνικό είναι τόσο εκπληκτικό σε ένα παιχνίδι σχεδιασμένο για όλους τους τύπους κοινού, αλλά η αλήθεια είναι ότι στην τεκίλα έχουν μια ιδιαίτερη τακτική στο να μιλάνε για ευαίσθητα θέματα μέσα από το πρίσμα ενός παιδιού. Η περιέργεια του Nunu είναι φυσική για ένα επτάχρονο, αλλά οι συνεχείς ερωτήσεις του είναι μια ιδανική αναπαράσταση του πώς διαμορφώνονται οι ιδέες ενός παιδιού μέσα από αυτά που βλέπει και ακούει. Η τεράστια ευκολία που έχουν στο να καλούν κάποιον που μόλις γνώρισαν φίλο και ακόμη και ο τρόπος με τον οποίο αναπτύσσεται η αντίληψή τους για το καλό και το κακό. Όταν, αφού συνέδεσε τον μαύρο πάγο του Freljord με τον εχθρό, θέλησε να εμβαθύνει στο πόσο «κακός» είναι με τις ερωτήσεις του, κατάλαβα ότι αυτές οι ερωτήσεις δεν ήταν ασήμαντες, ούτε απλή ψυχαγωγία για να γεμίσει τις σιωπές, αλλά ένας τρόπος. να μας πει για τους λευκούς και τους μαύρους, τους γκρι, και πώς αυτό το ταξίδι έχει επίσης κάτι δικό του φτάνοντας στην ενηλικίωση όπου ο Nunu μαθαίνει περισσότερα για τη ζωή.
Ένα από τα μαθήματα που ο συμβολαιογράφος θυμάται με μεγαλύτερη αγάπη είναι αυτό που του μετέδωσε η μητέρα του πριν από λίγο καιρό, σε μια από τις πολλές ερωτήσεις που του είχε ετοιμάσει ο Νούνου: «δεν μπορείς να σκοτώσεις μια ιστορία, δεν μπορείς σκότωσε ένα τραγούδι». Αυτή η φράση δεν αντιπροσωπεύει μόνο τη Layka και τον γιο της, αλλά ολόκληρη τη φυλή που κάποτε περιφερόταν στο Freljord. Εξάλλου, οι συμβολαιογράφοι είναι μια ειρηνική φυλή που ζει γύρω από τις ιστορίες τους και, ως εκ τούτου, δεν μπορούν ποτέ να πεθάνουν αν τις μεταφέρουμε μέσω της μουσικής. Το φλάουτο του Nunu είναι μια προέκταση αυτής της ιδέας, όχι μόνο επειδή θα ήταν αδύνατο να ολοκληρώσει το ταξίδι του χωρίς αυτό, αλλά επειδή ενισχύει και εκτιμά κάθε μία από τις συνομιλίες μεταξύ αυτού και του Willump ως μέρος μιας ιστορίας που δεν θα είχε νόημα . χωρίς αυτά, στιγμές συνενοχής που ξεπερνούν και σε κάνουν να δένεσαι ανεπανόρθωτα με τους δύο πρωταγωνιστές του.
Nunu’s Song: A League of Legends Story Είναι σίγουρα ένα βήμα προς τα εμπρός για την Tequila Works και ένας τρόπος για να επιβεβαιωθεί αυτή η τεράστια ευαισθησία στην εμβάθυνση σε θέματα όπως η απώλεια ή η μοναξιά χωρίς να χάσει τη σπίθα της ελπίδας. Δεν νομίζω ότι είναι το τυπικό παιχνίδι που τραβάει την προσοχή εκτός του ενδιαφέροντος για το σύμπαν των Riot Games, και αυτές είναι προκαταλήψεις που περνούν επίσης από μια φράση που έχω ακούσει περισσότερες από μία φορές σχετικά με τον τίτλο: “δεν επινοεί τίποτα», αλλά…». Το καταλαβαίνω αυτό και σε κάποιο βαθμό συμφωνώ με αυτό, αλλά ίσως θα έπρεπε να είμαστε πιο ευέλικτοι με την έννοια του «εφευρίσκω». Το τραγούδι του Nunu, για παράφραση, δεν εφευρίσκει τίποτα, αλλά Καταφέρνει να αποσπάσει όλες τις δυνατότητες των χαρακτήρων του Freljord χωρίς να τους κάνει να νιώθουν άβολα ή να τους βάζουν σε πολύ μπελάδες, αλλά και χωρίς να ξεχνάει να δώσει ένα όμορφο και δυνατό μήνυμα όπως σε όλα του τα έργα. Δεν θα φτιάξει τίποτα, είπε, αλλά μερικές φορές αυτό είναι το μόνο που χρειάζεται κάποιος.
[ 7 ]