Ανάλυση του Return to Moria: το νέο παιχνίδι Lord of the Rings είναι ακριβώς αυτό που χρειαζόταν το έπος τώρα, ακόμα κι αν είμαστε ικανοποιημένοι με μεγαλύτερη επιβίωση

«Ας έρθουν, υπάρχει ακόμα ένας νάνος ζωντανός στη Μόρια! Μπορείτε να βρείτε μια πιο εντυπωσιακή φράση από αυτή για να εισαγάγετε έναν χαρακτήρα; Κατά τη γνώμη μου, πολύ λίγοι. Το Gimli έχει κάτι το ιδιαίτερο. Στην τριλογία του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών, ο Πίτερ Τζάκσον απεικόνισε την προσωπικότητά του ως α κωμική ανακούφιση, αλλά το έκανε με τόσο ταλέντο που δεν υποβιβάστηκε ποτέ σε δεύτερο ρόλο, αν και η κύρια αφήγηση προχωρούσε πάντα από άλλους χαρακτήρες. Στο Χόμπιτ οι νάνοι δεν διαφοροποιήθηκαν ποτέ ξεκάθαρα και ήταν δύσκολο να τους συμπονήσω. Ένα βιντεοπαιχνίδι, λοιπόν επικεντρώθηκε αποκλειστικά στους νάνους Από Τόλκιν Τουλάχιστον είχε την πλήρη προσοχή μου. Ναι, το ξέρω, δεν μπορώ να παίξω πολύ με την έκπληξη. Μιλάω για το The Lord of the Rings: Return to Moria, το νέο παιχνίδι της μάρκας, το δεύτερο του τρέχοντος έτους 2023, και το οποίο, τουλάχιστον, έπρεπε να αφήσει την άδεια σε καλύτερο μέρος από αυτό που του έστειλε ο Gollum .

Το νέο παιχνίδι ESDLA, το έβδομο που κάνουν οι προγραμματιστές της Free Range Games, είναι ακριβώς έτσι εκ διαμέτρου αντίθετη στις υπόλοιπες ιδέες που έχει συλλάβει ο κόσμος του Άρντα ότι ως λάτρης των γραπτών και των διασκευών της βρετανικής μυθολογίας, έπρεπε να παίξω μαζί τους. Η επιστροφή στη Μόρια με συνεπήρε καθόλου 20 ώρες. Δυο δωδεκάδες ώρες υλοτόμησης, δολοφονίας ορκ, αρουραίων σε μέγεθος αλόγου και ανοικοδόμησης των παλιών ορυχείων νάνων.

Ένας κύκλος κατασκευής, ανάρτησης και επανάληψης τόσο απλός όσο η πρότασή του. Η επιστροφή στη Μόρια δεν είναι κακή, αλλά δεν είναι και πολύ καλό. Είναι απλά άλλο ένα παιχνίδι επιβίωσης, ιδανικό για όσους είναι ένθερμοι λάτρεις του είδους, αλλά κάτι βασικό για όσους δεν κερδίζονται τόσο εύκολα. Στην πραγματικότητα, ίσως αυτό ακριβώς χρειάζεται η μάρκα σήμερα: ένα παιχνίδι που δεν τοποθετείται σε κάποιο συγκεκριμένο έδαφος.

Η ομάδα ανάπτυξης ξέρει τι θέλει να κάνει: παράδοση σε εμπειρία επιβίωσης, διαχείριση ΚΑΙ κατασκευή του βασιλιά-ιππότη? απλός, αποτελεσματικός και με μια περίεργη αφηγηματική βάση όπως η ανάκτηση της Μόρια μετά την υπέρβαση του Σάουρον μέσω της καρίνας. Βρισκόμαστε, για τους πιο απρόσεκτους, στο Τέταρτη εποχή του ήλιου, Age of Men, μετά τα γεγονότα του War of the Ring. Ο Φρόντο, ο Γκάνταλφ και τα περισσότερα ξωτικά βρίσκονται εκτός της Μέσης Γης. Ο Άραγκορν κυβερνά τον Γκοντόρ και ο Γκίμλι κουράζεται να περιμένει τον διάδοχο του Ντουρίν και καλεί τους νάνους να διεκδικήσουν ξανά τον Χαζάντ-ντουμ μια για πάντα. Έτσι φτάσαμε σε αυτήν την ανεξάρτητη πρόταση, με σταθερές ιδέες και αφηγηματικό μονοπάτι τόσο στοιχειώδες όσο δημιουργήθηκε από και για τον υπηρεσία οπαδώναλλά όποιος λέει όχι να ακούσει τη βραχνή φωνή του Τζον Ρις-Ντέιβιςσε ένα παιχνίδι που δεν είναι τόσο καλό όσο θα μπορούσε να είναι, ακόμα κι αν θα μπορούσε να είναι χειρότερο.

Είναι ένα παιχνίδι Lord of the Rings γιατί το λέει στον τίτλο.

Ίσως αναρωτιέστε, “τι είναι η Επιστροφή στη Μόρια;” Ελεύθερη εμβέλεια παιχνίδια θέλει ικανοποιώ ΠΡΟΣ ΤΗΝ συγκεκριμένου τύπου παίκτηαυτός που ερωτεύεται προτάσεις όπως το Deep Rock Galactic, με ξεκάθαρη ομοιότητα με εκείνους τους διαστημικούς νάνους, The Forest, ARK: Survival Evolved… Εν ολίγοις, κάθε παιχνίδι που μας βάζει στη θέση ενός άτυχου ατόμου που πρέπει να πολεμήσει να επιβιώσει, εν προκειμένω στα Ορυχεία της Μόρια, και με κίνητρο «να είσαι στον κόσμο του Τόλκιν».

Ωστόσο, αν πιστεύετε ότι το να ανήκεις στη Μέση Γη φέρνει κάτι ενδιαφέρον στην πρόταση, κάνεις λάθος. Η ομάδα θα μπορούσε να είχε επιλέξει οποιονδήποτε άλλο κόσμο φαντασίας, ακόμα και το D&D, τώρα που είναι στα χείλη όλων χάρη στο Baldur’s Gate 3 — και σε μικρότερο βαθμό, και με όλο τον πόνο στην καρδιά μου, Honor Among Thieves — και δεν θα το έκανε ήταν δυνατό να γίνει αυτό. μεγάλη διαφορά. Η ομάδα μεταχειριστείτε καλά την αμοιβή και το παράδοση με μικρές λεπτομέρειες και αφηγηματικά ψήγματα εδώ κι εκεί. Και ακόμα κι έτσι, Δεν είναι καν πολλά περαιτέρω. Τίποτα που να σε κάνει να λες «ρε, είμαι εδώ, ζω αυτόν τον κόσμο».

Και πάλι, δεν είναι κακό, αλλά δεν ανεβάζει το παιχνίδι πάνω από τον ανταγωνισμό, πολύ περισσότερο δεν ταιριάζει με αυτό. Επιστροφή στη Μόρια διαμονές Στις καλλιέργειες κανενός, αλλά δεν είναι πλήρης αποτυχία. Είναι ενδιαφέρον να βρείτε τη Δυτική Πύλη, όπου μπήκε η Συντροφιά του Δαχτυλιδιού, ή τις αίθουσες γεμάτες με Μίθριλ, ή το βιβλίο από τον τάφο του Μπάλιν που διάβασε ο Γκάνταλφ πριν από την επίθεση των καλικάντζαρων. Μερικές φορές θα νιώσετε ακόμη και σαν να είστε μέρος κάτι μεγαλύτερου στον κόσμο χάρη στους τεράστιους διαδρόμους και τη βίαιη αρχιτεκτονική της Μόρια. Ωστόσο, Αν ψάχνετε για κάτι πέρα ​​από αυτόΑυτό Δεν είναι το σωστό είδος ή παιχνίδι.

Στερεός και διασκεδαστικός βρόχος με δυνατότητα αναπαραγωγής

Εδώ ήρθαμε να τσιμπήσουμε και να ανακτήσουμε τη Μόρια. Το playable loop είναι χαρακτηριστικό κάθε παιχνιδιού επιβίωσης. Θα ξεκινήσετε με μερικά κουρελιασμένα ρούχα, μόνο μια αξίνα και ένα φακό, και σιγά σιγά θα πρέπει να αναβαθμίστε τον εξοπλισμό σας ΚΑΙ δημιουργήστε νέα αντικείμενα με τα υλικά που βρίσκετε Είτε πρόκειται για πέτρα, ξύλο, μέταλλο, χρυσό ή ασήμι, όλα έχουν τη χρήση τους σε αυτήν την επαναλαμβανόμενη αναπαραγωγή καθώς κατεβαίνετε στα βάθη.

Χωρίς να είναι πολύ περίπλοκο, Τα Free Range Games δεν είναι κακά σε αυτό που κάνουν. Το loop, αν και μπορεί να είναι βαρετό για έναν συγκεκριμένο τύπο παίκτη, καταφέρνει να διασκεδάσει με το περιέργειαΟ διψασμένος να εξερευνήσει άλλο ένα εκατοστό και το συνεχές αίσθημα ανάγκης. Πάντα κάτι χρειάζεσαι. Σίγουρα δεν είναι ένα παιχνίδι για να μπαινοβγαίνεις γρήγορα. Πρέπει τρώω, ύπνος ή να σας προστατεύσει από τα επικίνδυνα και μολυσμένα μέρη των σπηλαίων. Διαθέτει επίσης ένα σύστημα ζεστού-κρύου που μας αναγκάζει να μείνουμε κοντά στη φωτιά.

Το άλλο σκέλος του πίνακα που αντιπροσωπεύει το σύνολο του Return to Moria είναι το σύστημα διαχείρισης και κατασκευής του, το οποίο είναι εντάξει ισορροπημένηαν και καθώς του αφιερώνεις περισσότερες ώρες, το αίσθημα κινδύνου και η πρόκληση μειώνεται. Δεν είναι τόσο το ότι η καμπύλη δυσκολίας εξισώνεται, αλλά μάλλον το ότι το παιχνίδι μας προσφέρει υπερβολική βοήθεια. Για παράδειγμα, στη σπηλιά μετά βίας θα έχουμε χώρο για να τοποθετήσουμε το κρεβάτι μας, ένα σφυρήλατο, μια φωτιά και δυο ξύλινα κουφώματα για να αποθηκεύσουμε τα υλικά μας. Μια εύθραυστη βάση που, μεταξύ άλλων, μπορεί να δεχθεί επίθεση ενώ πηγαίνουμε για εξερεύνηση, κάτι που θα μας αναγκάσει να ακολουθήσουμε τα βήματά μας.

Ωστόσο, αυτό που φαίνεται σαν μια περιπέτεια “πάρε όλα όσα χρειάζεσαι, θα τα χρειαστείς” μετατρέπεται σε περιπέτεια Το πιο εύκολο παιχνίδι εξερεύνησης μετά από λίγες ώρες. Το παιχνίδι μας παρέχει πολλές δομές, όπως τουλάχιστον μία βάση σε κάθε μέρος του χάρτη, στην οποία έχουμε πρόσβαση συνθλίβοντας πέτρες και ανοίγοντας σήραγγες σε ένα απλό αλλά αποτελεσματικό σύστημα εκσκαφής. Έχουμε επίσης σφυρήλατα και άλλα βοηθήματα που μειώνουν την ανάγκη επιστροφής στη βάση για ύπνο όταν πέφτει η νύχτα. Παρεμπιπτόντως, το παιχνίδι το επιτρέπει έως 7 παίκτες και κανείς δεν μπορεί να κοιμηθεί χωρίς να το κάνουν και άλλοι.

Αυτό που πραγματικά ξεχωρίζει είναι η συνεχής αίσθηση βελτίωσης και εξερεύνησης στα βάθη της γης. Αυτό που ξεκίνησε ως ραβδί για τη δολοφονία των ορκ γίνεται πλέον σπαθί και ασπίδα σε ένα σύστημα πολύ μαχητικός darksoulsnianμε Ο καθορισμός του στόχου, αποφεύγω, παράγρ ΚΑΙ φορτισμένες επιθέσεις που προσθέτουν μια νότα ενδιαφέροντος στη μάχη. Αν και δεν είναι προκλητικό, δεν το περίμενα. Υπάρχουν επίσης βελτιώσεις σε εργαλεία και δομικά υλικά, όπως σκάλες για πρόσβαση στα διάφορα επίπεδα που έχουμε κατασκευάσει και μεταλλικά κιβώτια για την προστασία τους από τους εχθρούς. Αυτό που αρχικά ήταν μόνο μερικές τυχαία τοποθετημένες ξύλινες παλέτες έχει γίνει τώρα μια πέτρινη κατασκευή που θα είχε εντυπωσιάσει ακόμη και τον ίδιο τον Durin.

Χωρίς να χάνουμε από τα μάτια μας αυτόν τον ανησυχητικό κίνδυνο, η εξερεύνηση της Μόρια είναι περίπλοκη και σκοτεινή. Όλα υποστηρίζονται από ένα καλοφτιαγμένο οπτικό τμήμα, το οποίο συνδυάζει διαφορετικά στυλ, με μια πινελιά από κινούμενα σχέδια και λίγο προκλητικό στον υπολογιστή —σε υπολογιστή με RTX 3060 Ti και i5 12400, 60 FPS με DLSS και όλα στο Ultra είναι εγγυημένα, αλλά δεν μπορείτε να περιμένετε πολλά περισσότερα— χάρτηςπου παρεμπιπτόντως παραπέμπει στα επιτραπέζια παιχνίδια Dungeons & Dragons, δημιουργήθηκε με μια συγκεκριμένη έννοια διαδικαστικός και επεκτείνεται καθώς προχωράμε στους διαδρόμους του, σε μια έκταση που, μετά από 20 ώρες, δεν είμαι σίγουρος ότι θα τελειώσει. Τίποτα που βλέπετε δεν είναι σημείο αναφοράς για άλλα παιχνίδια, και επιπλέον, αν πεθάνετε μαχόμενος σε κάποια από τις γωνιές του, χάνετε ολόκληρο το σακίδιο σας. Είμαι ενδιαφέρουσες ιδέες τα οποία συγκρούονται με άλλα που είναι λιγότερο ανεπτυγμένα και τα οποία, τελικά, έχουν ως αποτέλεσμα α μέτριο προϊόν και ξεκάθαρο στο κοινό-στόχο του.