Υπάρχει ένα άγραφο αξίωμα όταν πρόκειται για ανάλυση βιντεοπαιχνιδιών: Αν ο διανομέας σας στείλει τον κωδικό ανάλυσης πολύ κοντά στην ημερομηνία κυκλοφορίας, υποπτεύομαι. Συνήθως συμβαίνει επειδή το παιχνίδι είναι αδύναμο και δεν θέλουν να γίνει “γνωστό” πριν το αγοράσουν οι άνθρωποι. Δυστυχώς, αυτό φαίνεται να συνέβη Backfire 2 για PS4, PS5, Xbox One, Series X|S, Switch και PC.
Όταν τον είδαμε στο δρόμο πριν από μερικούς μήνες, το ένστικτό μας μας έλεγε ότι τα πράγματα δεν ήταν καθόλου καλά, αλλά θέλαμε να έχουμε πίστη. Τελικά, είναι η επιστροφή, 30 χρόνια μετά, ενός από τα πιο καινοτόμα βιντεοπαιχνίδια περιπέτειας όλων των εποχών. Αλλά ναι, φίλοι. Φαίνεται ότι, με την ευκαιρία αυτή, Ας ζήσουμε μια εμπειρία «να ξεχάσουμε».
Η ανάλυση του Flashback 2 στο Hobby Consolas:
Flashback 2 gameplay και gameplay
Η ιστορία ξεκινά αμέσως μετά το πρώτο Flashback (ξεχάστε το 32-bit era Fade to Black, δεν θεωρείται κανονάκι), με το πλοίο του Conrad B. Hart συντριβή όταν προσπάθησε να επιστρέψει στη γη μετά νικήστε τα μορφώματα. Τώρα, ο ήρωας ξυπνά σε περίεργες δομές, αλλά συνοδεύεται από AISHA, το AI που “ζει” στο όπλο σου και το συνιστά.
Αφού πάρει λίγο τον προσανατολισμό του, ο Conrad θα αρχίσει να ανακαλύπτει το αληθινό σχέδιο των Morphs και πώς πρέπει να επισκεφτεί τόσο τη Γη όσο και άλλα περιβάλλοντα για να σταματήσει μια συνωμοσία που θέλει να βάλει την ανθρωπότητα στα σχοινιά…
Το σύστημα παιχνιδιού παίρνει ορισμένα στοιχεία από το πρωτότυπο και τους δίνει ένα μικρό τρισδιάστατο στρώμα. Πρέπει να ελέγξουμε τον Κόνραντ σε τρίτο πρόσωπο περάστε από ορισμένες περιοχές πλατφόρμας, άλλες για εξερεύνηση και διάλογο και άλλες για δράση (κυρίως), όπου πυροβολείτε εχθρούς.
Οι περιοχές της πλατφόρμας είναι πολύ απλούστερες και λιγότερο συχνό από ό,τι στο πρώτο παιχνίδι και, πρακτικά, είναι αδύνατο να πεθάνεις από πτώση. Το μόνο που χρειάζεται είναι να βρεις πού να πηδήξεις μετά. Ο έλεγχος είναι απλός: με ένα κουμπί πηδάμε, με ένα άλλο σκύβουμε και κρατώντας το μοχλό τρέχουμε, αλλά δεν θα χρειαστεί να κάνουμε άλματα εις μήκος με τρέξιμο.
Οι τομείς της εξερεύνησης και του διαλόγου είναι αυτοί που παρέχουν το μεγαλύτερο πλαίσιο και μας επιτρέπουν να επισκεφτούμε διαφορετικές πόλεις σε μια φουτουριστική Γη, ζούγκλες ή απαίσιες βάσεις. Κανονικά πρέπει να το κάνουμε αυτό πηγαίνετε να βρείτε το σωστό άτομο ή αντικείμενο για να αλληλεπιδράσετε στη συνέχειααλλά συνήθως όλα υποδεικνύονται ξεκάθαρα.
Οι αποστολές σε αυτή την πτυχή είναι αρκετά απλές και γρήγορες και, εκτός από αυτές συναντήσεις με μερικές απλές επιλογές διαλόγου, μπορούμε να συναντήσουμε σταθμούς αποθήκευσης, ολοκύβους Δίνουν κάποιες πληροφορίες στο κείμενο και μερικά κουτιά πρώτων βοηθειών, λίγο παραπάνω.
Υπάρχουν μερικά hacking minigame στο οποίο να τοποθετήσετε τα σημεία ενός κυκλώματος στη σωστή θέση, αλλά συνήθως είναι πολύ απλά. Το ίδιο συμβαίνει και με κάποια τμήματα όπου κάνουμε μοτοσικλέτα με πίσω όψη (χρησιμεύουν μόνο για να πάνε από τη μια πλευρά στην άλλη, δεν τους “παθαίνει” τίποτα εκτός από τη δυνατότητα αποφυγής της κίνησης) και μερικά ακόμα minigames που διαρκούν λίγα δευτερόλεπτα.
Αναμειγνύονται με αυτές τις στιγμές πολυάριθμες μάχες. Έχουμε μόνο το όπλο μας, το οποίο Έχει άπειρα πυρομαχικά, αλλά απαιτεί μεγάλη επαναφόρτωση μετά από 20 βολές. Αργότερα, μπορούμε να βρούμε μονάδες που βελτιώνουν τις λήψεις σας (με αποτέλεσμα κονιάματος, για παράδειγμα), αλλά διαρκούν μόνο λίγα δευτερόλεπτα.
Ο Κόνραντ μπορεί να κάνει προσποιήσεις ή ενεργοποιήστε μια προσωρινή ασπίδα που επαναφορτίζεται μετά από λίγο αλλά, καθώς προχωράμε λίγο, έχουμε επίσης τη δυνατότητα φορέστε μια ειδική στολή που μας προστατεύει από ζημιές και ακτινοβολία. Αυτό φθείρεται σιγά σιγά και πρέπει να βρούμε σταθμούς να το ανανεώσουμε.
Σε αντίθεση με τις περιοχές εξερεύνησης, οι οποίες συνήθως έχουν πιο οριζόντιο πλαίσιο (με κάποια εις βάθος εξερεύνηση), Όταν υπάρχουν λήψεις, η κάμερα υιοθετεί μια πιο εναέρια προοπτική ώστε να μπορείτε να στοχεύσετε καλύτερα. Το θέαμα του όπλου «μαγνητίζεται» στον πλησιέστερο στόχο.
Από καιρό σε καιρό, θα είναι εκεί ταινίες βασισμένες σε στατικές εικόνες στο οποίο οι χαρακτήρες μιλούν, με φωνές στα αγγλικά και υπότιτλους στα ισπανικά. Μερικές φορές κατά τη σάρωση, Η AISHA θα μας κάνει μερικά σχόλια, τα οποία είναι αρκετά κωμικά και χαριτωμένα.
Είναι δύσκολο το Flashback 2;
Υπάρχει μόνο ένας τρόπος δυσκολίας στην περιπέτεια και συνήθως το παιχνίδι είναι αρκετά απλό και γραμμικό, τόσο στην εξερεύνηση όσο και στη μάχη.
Μερικές φορές η εξερεύνηση σημαίνει να δίνεις κάτι στην καρύδα, αλλά δεν θα είναι κάτι που θα σας κρατήσει γαντζωμένους για πολύ. Είναι αλήθεια ότι μερικές φορές μπορεί να πεθάνεις, αλλά αυτό θα οφείλεται περισσότερο σε θέματα ελέγχου παρά στη δυσκολία του ίδιου του παιχνιδιού. Κανονικά θα έχετε αρκετά medkits για να πολεμήσετε χωρίς κανένα πρόβλημα.
Πόσες ώρες είναι το Flashback 2;
Αν το συγκρίνουμε με το αρχικό παιχνίδι, είναι μπροστά, αλλά λίγο σύντομο για την τρέχουσα εποχή: Η περιπέτεια μπορεί να ολοκληρωθεί σε περίπου έξι ώρες.
Δεν υπάρχει πολύ κίνητρο για να το παίξεις, πέρα από αυτό βρείτε ολοκύβους που παρέχουν πληροφορίες σχετικά με τα συμφραζόμενα του παιχνιδιού, αλλά δεν είναι τόσο ενδιαφέροντα, πραγματικά.
Σίγουρος, υπάρχουν δύο διαφορετικές καταλήξεις με βάση τη δράση του παιχνιδιού. Για όσους έχουν τσιμπηθεί από τον ιό…
Τιμή και διαθέσιμες πλατφόρμες
Το Flashback 2 κυκλοφορεί τώρα για PS4, PS5, Xbox One, Xbox Seriesσε μια έκδοση περιορισμένη φυσική που κοστίζει 49,99 ευρώ (περιλαμβάνει steelbook και soundtrack) ea από συλλεκτικές αξίας 149,99 ευρώ και περιλαμβάνει μια φιγούρα Conrad 8 ιντσών, 3 λιθογραφίες, ατσάλινο βιβλίο, δύο αυτοκόλλητα και ένα μοναδικό σήμα.
Τη στιγμή της συγγραφής αυτής της κριτικής, αν και η επίσημη ημερομηνία κυκλοφορίας είναι η 16η Νοεμβρίου, το παιχνίδι δεν φαίνεται να είναι διαθέσιμο σε ψηφιακές πλατφόρμες. Άλλη μια οπισθοδρόμηση;
Τι απέγινε η τεχνολογική επανάσταση;
Όταν έφτασε το Flashback, μείναμε όλοι έκπληκτοι από τις γραφικές πολυγωνικές σκηνές του και με τα κινούμενα γραφικά του ροτοσκοπίου, που έμοιαζαν «σχεδόν αληθινά». 30 χρόνια αργότερα, ο ίδιος δημιουργός του παιχνιδιού, ο Paul Cuisset, είναι υπεύθυνος για αυτή τη δόση, αλλά δεν βρίσκουμε αυτή τη σφραγίδα ιδιοφυΐας που είδαμε στο πρώτο επεισόδιο.
Φυσικά, σε αυτό το σημείο είναι πολύ δύσκολο να συλλάβουμε κάτι που θα μπορούσε να είναι τόσο επαναστατικό όσο πριν από τρεις δεκαετίες, όταν υπήρχαν ακόμη τόσα πολλά να εφευρεθούν. Το πρόβλημα όμως δεν είναι ότι δεν υπάρχει καινοτομία. Πιθανότατα, εμείς οι θαυμαστές θα ήμασταν ευχαριστημένοι με κάτι που απλά έμοιαζε με το πρωτότυπο και ήταν καλοφτιαγμένο.
Εδώ είναι η ουσία της ερώτησης: Το Flashback 2 αναλύεται σε όλες σχεδόν τις πτυχές του. Αρχικά, το θέμα, αν και έχει τη δική του λογική, φαίνεται ένα σωρό ιδέες επιστημονικής φαντασίας μερικές φορές εκφράζεται ακριβώς επειδή, χωρίς να συνεισφέρει με κανέναν τρόπο στο σύνολο.
Τα γραφικά, από καλλιτεχνική άποψη, δεν είναι άσχημαμε πολλή έμπνευση cyberpunk, αλλά η κάμερα είναι συνήθως πολύ μακριά (μερικές φορές είναι δύσκολο να δούμε πόσο μακριά στοχεύουμε) και, αλλάζοντας δυναμικά ανάλογα με τη θέση μας, εκτελεί περίεργες «αποκτήσεις», οι οποίες Αποκεντρώνουν τον χαρακτήρα μας και μερικές φορές τον κρύβουν ακόμη και από τα μάτια μας.
Αυτό θα μπορούσε να γίνει ανεκτό αν δεν υπήρχε το γεγονός ότι το παιχνίδι Έχει προβλήματα βελτιστοποίησης που μας φαίνονται αδιανόητα. Το παίξαμε στο PS5 και κανονικά ο ρυθμός καρέ δεν ξεπερνά το 30, αλλά μερικές φορές το κάνει τρομερές επιβραδύνσεις, που κάνουν αυτές τις στιγμές σχεδόν άπαιχτες. Και δεν οφείλεται στα γραφικά, επειδή τα σημερινά συστήματα μπορούν να χειριστούν αυτό και πολλά άλλα.
Ο έλεγχος ανταποκρίνεται λίγο πολύ καλά, αλλά η αυτόματη σκόπευση του όπλου μερικές φορές τοποθετείται όπου θέλει και, επειδή η κάμερα είναι τόσο μακριά και το σταυράκι είναι τόσο μικρό, δεν ξέρουμε αν το κάνουμε σωστά ή όχι μέχρι να είναι πολύ αργά.
Ένα άλλο σημαντικό πρόβλημα είναι ότι, γενικά, Οι στόχοι και η δυναμική του παιχνιδιού είναι μάλλον ήπιες. Δεν υπάρχουν ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες προκλήσεις (μόνο, ίσως, μερικά τελικά αφεντικά) και όλα είναι αρκετά γραμμικά.
Φινίρισμα, συναντήσαμε κάποια σφάλματα όπως οι χαρακτήρες που πρέπει να μας ακολουθήσουν αλλά κολλάνε ή η διεπαφή που ξαφνικά δεν μας δείχνει πλέον την υγεία τους. Έλα, το παιχνίδι φαίνεται να είναι μισοψημένο και θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει πολύ χρόνο γυαλίσματος τόσο από τεχνικής άποψης όσο και στον σχεδιασμό των ίδιων των προκλήσεων.
Και είναι κρίμα, γιατί υπάρχουν καλές ιδέες στο τραπέζι. Η γενική πλοκή, πέρα από εκείνο το συνονθύλευμα επιστημονικής φαντασίας που λέγαμε πριν, έχει τη χάρη της και Οι διάλογοι του Conrad με την AISHA είναι όμορφοι (υπάρχει πολύ περισσότερο χιούμορ από ότι στο πρώτο παιχνίδι) και μερικές φορές ακόμη και πολύ αστείο.
Λες και όλα τα βασικά του παιχνιδιού ήταν ενδιαφέροντα, αλλά προστέθηκαν για να προσθέσουν «στρώματα» ποιότητας αυτό το έκανε ένα ελκυστικό παιχνίδι με τα σημερινά πρότυπα… Ή πριν από 15 χρόνια, για να είμαι ειλικρινής.
Κατανοούμε ότι η ομάδα ανάπτυξης είναι μικρή και ότι δεν είναι δυνατό να κάνεις μαγικά με περιορισμένο προϋπολογισμό, αλλά τα ελαττώματα εδώ σχετίζονται περισσότερο με ζητήματα βελτιστοποίησης και σχεδιασμού.
Τελικά, είναι κρίμα που το Flashback 2 παρέμεινε πολύ μακριά από την κληρονομιά του προκατόχου του, αλλά πάντα θα έχουμε… η μνήμη.