Τουρίνο.- Νέα αίσθηση αντιμετώπισε ο Κάρλος Αλκαράζ το απόγευμα της Δευτέρας. Είχε χάσει έναν αγώνα τένις σε επαγγελματικό τουρνουά σιρκουί και δεν είχε αποκλειστεί. Είναι ακριβώς μια από τις ιδιαιτερότητες που έχουν τα ATP Finals, ότι η φάση των ομίλων σου επιτρέπει να μείνεις ζωντανός και ακόμη και να κερδίσεις τον τίτλο έχοντας χάσει στο ντεμπούτο σου.
Στα υπόλοιπα γεγονότα του ημερολογίου, κάθε ήττα σε στέλνει σπίτι σου. Αλλά όχι εδώ. Αφού έχασε με 6-7 (3-7), 6-3 και 6-4 από τον Alexander Zverev στο ντεμπούτο του, Ο Carlitos θα βγει ξανά στο γήπεδο αυτή την Τετάρτη για να αντιμετωπίσει τον Andrey Rublev (2.30 μ.μ. στο Movistar+) και εκεί θα παίξει ουσιαστικά χωρίς γκολ. Είναι “πρακτικά” γιατί ακόμη και με ήττα από τον Ρώσο θα μπορούσε να φτάσει την Παρασκευή με κάποιες πιθανότητες να φτάσει στα ημιτελικά.
Το ATP Finals, παλαιότερα γνωστό ως Masters Cup, είναι ένα από τα πιο ιδιαίτερα τουρνουά. Για τη συγκέντρωση των οκτώ καλύτερων ρακέτες της χρονιάς και για εκείνη η φάση των ομίλων που σε κάνει πάντα να βγάζεις την αριθμομηχανή για να μετρήσεις τα σετ, να αθροίσεις τους αγώνες που κερδίζονται και δείτε τους τενίστες πρόσωπο με πρόσωπο.
Μετά την ήττα από τον Ζβέρεφ στο μεσημεριανό ματς, ο Αλκαράζ έκανε ντους, συνήλθε σωματικά και μίλησε στα μικρόφωνα για να παραδεχτεί ότι έφτασε στο τέλος της χρονιάς με καθαρό μυαλό. “Ήταν μια πολύ μεγάλη και πολύ απαιτητική χρονιά. Πρέπει να βελτιωθώ για να φτάσω σε αυτό το σημείο της χρονιάς σε καλύτερες συνθήκες, ειδικά σε ψυχικό επίπεδο.“είπε ο νούμερο δύο στην παγκόσμια κατάταξη μετά τη συσσώρευση της τρίτης συνεχόμενης ήττας του, κάτι που δεν είχε προηγούμενο από τότε που εξερράγη πριν από δύο χρόνια.
Το παράδειγμα του Χουάν Κάρλος Φερέρο
Στη συνέχεια έφυγε από τις εγκαταστάσεις του Pala Alpitour με την ομάδα του. Κατά τη διάρκεια του δείπνου, προσπαθώντας να τον ενθαρρύνουν, του έφεραν το παράδειγμα κάποιου που γνωρίζει πολύ καλά: τον Χουάν Κάρλος Φερέρο. Ακόμα και ο προπονητής σου Ξεκίνησε χάνοντας το Masters Cup και κατέληξε στον τελικό. Στην πραγματικότητα ήταν λίγοι πόντους μακριά από την κατάκτηση του τίτλου, αλλά ξέφυγε στο πέμπτο σετ.
Συνέβη το 2002, όταν το τουρνουά ονομαζόταν Masters Cup και διεξήχθη στη Σαγκάη.. Το σχήμα ήταν το ίδιο με τώρα, με δύο γκρουπ των τεσσάρων τενιστών, ημιτελικοί και τελικός. Ferrero, τότε νούμερο τέσσερα στην κατάταξη ATP, έπεσε στον Ρότζερ Φέντερερ στο ντεμπούτο του 6-3 και 6-4 πριν κερδίσει τους Αντρέ Αγκάσι (7-5, 2-6 και 7-6) και Τζίρι Νόβακ (7-5 και 6-3) για να φτάσει στα ημιτελικά.
Σε εκείνο τον γύρο αντιμετώπισε τον συμπατριώτη του Carlos Moyà και ανέκαμψε σε έναν αιώνιο αγώνα κερδίζοντας με 6-7 (6-8), 6-4 και 6-4. Ο τελικός ήταν τρενάκι του λούνα παρκ: Ο Lleyton Hewitt κέρδισε τα δύο πρώτα σετ, αλλά ο Ferrero ξύπνησε, ανάγκασε το πέμπτο και μάλιστα πήρε το προβάδισμα στο καθοριστικό σετ. Ωστόσο, Η ισορροπία στράφηκε υπέρ του Αυστραλού με 7-5, 7-5, 2-6, 2-6 και 6-4.
Davydenko, από ήττα σε τίτλο
Ο Φερέρο έφτασε στον τελικό το 2002, αλλά Υπάρχει ένα άλλο ακόμη πιο πρόσφατο παράδειγμα με αίσιο τέλος, αυτό του Nikolay Davidenko το 2009., στην πρεμιέρα του Masters στο O2 Arena του Λονδίνου. Ο Ρώσος ξεκίνησε το τουρνουά χάνοντας από τον Νόβακ Τζόκοβιτς, αλλά στη συνέχεια προχώρησε στη φάση των ομίλων νικώντας τους Rafael Nadal και Robin Soderling. Στη συνέχεια νίκησε τον Ρότζερ Φέντερερ στους ημιτελικούς και κατέρριψε τον Χουάν Μαρτίν ντελ Πότρο κέρδισε τον μεγαλύτερο τίτλο της καριέρας του.
“Είναι το μόνο τουρνουά όπου μια ήττα δεν σε εξαφανίζει“Είπε ο Αλκαράζ τη Δευτέρα, προσπαθώντας να δει τη θετική πλευρά του αγώνα του με τον Ζβέρεφ. “Έχω την ευκαιρία να συνεχίσω να βελτιώνομαι και να μπορέσω να περάσω από τη φάση των ομίλων. Αύριο θα προπονηθώ για να βελτιώσω όλα τα πράγματα που δεν έκανα καλά σήμερα, που είναι αρκετά».
