Άλλο ένα έργο τέχνης. Ένα ακόμη της σεζόν και σε αυτήν την περίπτωση, η αποτελεσματικότητα περιελάμβανε, για να περάσει, για άλλη μια φορά, πάνω από μια Μπενφίκα που δεν ήξερε πραγματικά από πού ερχόταν ο άνεμος. Αν το ντεμπούτο κόντρα στην Μπάρτσα ήταν αποκορύφωμα, το ντεμπούτο της ομάδας του Imanol Alguacil κόντρα στην Μπενφίκα ήταν καταστροφικό. Να βγάλεις το καπέλο σου. Δεν υπάρχουν άλλοι έπαινοι για να περιγράψει κανείς τι κάνει η κυανόλευκη, η οποία με τη νίκη επί των Πορτογάλων και τη νίκη της Ίντερ στο Σάλτσμπουργκ (0-1) είναι ήδη στη φάση των 16 του Champions League 20 χρόνια μετά.
Το μήνυμα του Imanol Alguacil μετά την οδυνηρή ήττα από την Barça είχε βαθιά απήχηση σε ένα καμαρίνι που είχε την καλύτερη δυνατή απάντηση απέναντι στην Benfica. Στο 20ο λεπτό το ματς είχε ήδη κριθεί χάρη στα γκολ των Merino, Oyarzabal και Barrenetxea.. Ακόμη και το 3-0 στην ανάπαυλα δεν ήταν στα πλεονεκτήματα της ομάδας Alguacil, που ακυρώθηκαν δύο γκολ, το ένα λόγω μπάλας με χέρι του Merino και το άλλο λόγω παράνομου πλασέ του Oyarzabal, και που έχασε πέναλτι. Δεν τον ένοιαζε. Στο δεύτερο ημίχρονο ο χορός συνεχίστηκε παρά το αρχικό γκολ του Ράφα Σίλβα και παρά τη φρίκη που βιώθηκε στις εξέδρες με την εκτόξευση ρουκετών από τους φιλάθλους της Λισαβόνας.
ΑΝΤΕΡ ΜΠΑΡΕΝΕΤΞΕΑ
💯 «πεθαίνει» μου
Η Ρεάλ Σοσιεδάδ μπήκε στον αγώνα με αρκετές αμφιβολίες για τις φυσικές συνθήκες μερικών από τους καλύτερους παίκτες της, αλλά διαλύθηκαν γρήγορα, τουλάχιστον στην περίπτωση του Άντερ Μπαρενετσέα, που ήταν ένας από αυτούς που αντιμετώπιζαν δυσκολίες. Μάλιστα έχασε μία από τις πρώτες προπονήσεις της εβδομάδας. Λίγα λεπτά ήταν αρκετά για να επιβεβαιωθεί για άλλη μια φορά ότι ο ασπρόμαυρος επιθετικός βιώνει την καλύτερη στιγμή της καριέρας του. Το 3-0 ήταν έργο τέχνης. Πρώτα από όλα για την ντρίμπλα απέναντι στον Ζοάο Νέβες που το ψάχνει ακόμα και μετά για την εκτέλεση. Ο ‘Μπάρεν’ έβαλε την μπάλα στην ίδια γωνία του τέρματος που υπερασπίστηκε ο Τρούμπιν. Τρελός. Το Σαν Σεμπαστιάν είναι μέλος της εθνικής ομάδας και δεν θα ήταν περίεργο αν συμπεριλαμβανόταν στη λίστα που θα ανακοινώσει αύριο Παρασκευή ο Λουίς ντε λα Φουέντε. Όλα λειτουργούν για το ‘7’. Είναι γλυκός όπως μπορούσαμε να δούμε λίγα λεπτά αργότερα με εξαιρετικό έλεγχο της μπάλας. Η επόμενη πάσα του έφτασε στον Oyarzabal, τον οποίο απέκλεισε ο Otamendi. Διήρκεσε 76 λεπτά, περισσότερο από αρκετός χρόνος για να εντυπωσιάσει.
MIKEL OYARZABAL
🤳Η ταπετσαρία μου
Αν ο Ander Barrenetxea συγκινείται αυτή τη στιγμή από τους Θεούς, τι γίνεται με τον Mikel Oyarzabal, ο οποίος πριν από λίγο καιρό έγινε στόχος κριτικής για την, για κάποιους, ανησυχητική κατάσταση της φόρμας του; Το ’10’ λειτούργησε σαν ζώο για να επιστρέψει σε αυτό που ήταν και το έκανε. Κάνει επίσης τη διαφορά παίζοντας ως ‘9’ όταν δεν κλήθηκε να παίξει σε αυτόν τον ρόλο στην αρχή της σεζόν.
Ο Carlos Fernández, ο Sadiq ή ο André Silva έπρεπε να παλέψουν σκληρά για να κερδίσουν την εμπιστοσύνη του Alguacil, ο οποίος πάντα έδειχνε μια προτίμηση για τον αρχηγό του. Κόντρα στην Μπενφίκα έδειξε για άλλη μια φορά το ένστικτό του να προλάβει το παιχνίδι. Μόνο έτσι εξηγείται το 2-0. Ο Φλορεντίνο, που άντεξε μόλις μισή ώρα στο γήπεδο, έκανε μια πάσα χωρίς νόημα. Οι ’10’ κατάλαβαν το λάθος, κέρδισαν το ματς με την Οταμέντι και πέτυχαν ένα γκολ. Άλλο και πολλά βουβά στόματα.
IMANOL ALGUACIL
💬 Έχω ένα Whatsapp για εσάς…
Χωρίς αμφιβολία, ο Imanol Alguacil ήταν ο πιο βυθισμένος ρεαλιστής στο τέλος του αγώνα με την Barça. Λένε ότι το πρόσωπο είναι η αντανάκλαση της ψυχής και ο προπονητής της Ρεάλ είπε πολλά στην αίθουσα Τύπου της Ανοέτα. Ίσως αυτός ο θυμός, αυτές οι δηλώσεις είχαν διπλό νόημα. Αν ναι, ο ‘Τσιγγάνος του Όριο’ έχει βάλει στόχο για άλλη μια φορά, όπως έχει κάνει πολλές φορές από τότε που έφτασε στον πάγκο της πρώτης ομάδας. Η Ρεάλ βιώνει μια χρυσή περίοδο με τη βοήθεια του Οριοτάρα, του γηπεδούχου προπονητή που διαχειρίζεται τέλεια όλα τα πιθανά σενάρια. Γνωρίζει ότι η ομάδα του παίζει σαν άγγελοι, αλλά δεν είναι ικανοποιημένος. Θέλει πολύ περισσότερα. Λένε ότι οι έπαινοι σε αποδυναμώνουν και ο Ιμανόλ προτιμά να μην μιλάει κανείς για τη Ρεάλ Μαδρίτης του. Θα του είναι δύσκολο αν είναι πρωταγωνιστής παραστάσεων όπως η σημερινή κόντρα στην Μπενφίκα. Ενώ πολλοί άλλοι τον αναζητούν ακόμη, η Ρεάλ έχει βρει έναν θησαυρό στη φιγούρα του κυανόλευκου προπονητή.
Είναι κρίμα αυτό που έγινε πριν το ματς, στα περίχωρα της Ανοέτας, και αυτό που έγινε εντός του κυανόλευκου ιερού. Όμως η Ρεάλ είναι πάνω από όλα και όλους και δείχνει ότι ούτε η συμπεριφορά των οπαδών της Μπενφίκα δεν κατάφερε να αμβλύνει τον πανηγυρισμό και το θέαμα που πρόσφερε η κυανόλευκη από το πρώτο λεπτό μέχρι το τέλος. Είναι ακατανόητο να συνεχίζει να συμβαίνει κάτι ανάλογο στα γήπεδα ποδοσφαίρου, ότι οι ultras, ανεξάρτητα από την ομάδα στην οποία ανήκουν, επιτρέπεται να μπαίνουν σε αγωνιστικό χώρο εξοπλισμένο με ρουκέτες και να περιφέρονται ελεύθερα στην εν λόγω πόλη. Αυτοί οι άκαρδοι άνθρωποι, που δεν έχουν άλλο όνομα, δεν είναι άξιοι να παρακολουθήσουν ένα σόου σαν αυτό που προσφέρει, για άλλη μια φορά, η ομάδα με επικεφαλής τον Imanol Sheriff, ο οποίος συνεχίζει να φέρει το όνομά του σε όλη την Ευρώπη με τον καλύτερο τρόπο που γνωρίζει, παίζοντας ποδόσφαιρο. Οι Remiro, Merino, Zubimendi, Oyarzabal, Barrenetxea και παρέα είναι αποφασισμένοι να γράψουν ιστορία. Είμαι στον καλύτερο δυνατό δρόμο.
